Nevzat Bilgiç Şiirleri - Şair Nevzat Bilgiç

Arda kıyılarında,
Sinesi taş, gözünde yaş,
Yusuf ' unu ararken,
Gördün mü Hatice ' yi?
Deryalara sordun mu,
Çözmüş mü bilmeceyi?

Tunca kıyısı... Romanlar,
Edirne ' nin süsü Onlar.
Hiç olmadan Romanlar,
İzlenir mi oyunlar?

Çalsın zurnayı zurnacı,

Edirne Sarayı ' nda, geç ' Babu'ssaade ' den,
Cihannuma ' ya var sen, bir gün güneş doğarken...

Gönlüm hep özlem duyar, Osmanlı ' nın asrına,
Konmuş öter bülbüller, Cihannuma Kasrı ' na..

Saraçlar'dan Karaağaç,
Haydi,düşün peşime! ...

Mimar Kemalettin yapısı,
Karaağaç İstasyon binası,
Lise ' de okumuş her gencin,

Beylerbeyi Camisi,
Sahipsiz kalan Türbe;
Yakamdan sarsar beni,
Oradan her geçişte.
Ve sorar: ' Kutsal
Tanrı evlerini, topa tutan,

Edirne Serhad şehri, Köprüler Kenti denir,
Yedi köprü üstünde, halâ çağa direnir,
Tavuk Ormanı yanı, Saray Köprüsü adı,
' Yapım korunsun ' diye, sanki bize seslenir...

Evliya Çelebi der; ' El geçdi bu Köprü'den,

Lüleburgaz Köprüsü, Koca Sinan eseri,
Sokollu'nun ismini, söyler taşın her biri,
Dudak büküp durmayın, Külliye'nin tamamı,
Öfkelenir de tutar, yakanızdan elleri...

Alpullu'da Sinanlı, köprüsü yalnız şimdi,

Sunar diye canlılar, karşılıksız bir sevgi,
Son yıllarda insanlar, birer melek kesildi,
Oysa çağlardan beri, Atalarım kurdu hep,
Tarihi yapılarda; milyonlarca Kuş evi...

İşte Balkanlar ' da Aydos, Sultan Bayazıd Veli,

Meriç Köprüsü ' nün altından,
gönül gözüyle eğil, bak,
Neler akıp gider, göreceksin,
o sularla birlikte.
Ne kadar güçlü uğraş, verirsen ver,
akıntıya inat,

Selimiye uğruna, ister doruklara çık,
İster yeryüzünde dolaş, ama gözlerin açık,
Her zerresinde onur var... Hamisi Evliyalar...
Geçmişinde bu Kent ' in, ne kara var, ne balçık...

Özveri ile çalışmış,