Güneşin ışığı ile yanan yüzüm.
Gecenin gizeminde savruluyor.
Akşamın hüznünde demlenen özüm,
Nice rüzgârlara yelken açıyor.
Gurup vakti söylemez olur dilim.
Gözümde canlanır doğa,
Yenilenir ruhum.
Kalbimde şevk, başımda zevk.
Yeni bir heves olur,
Doğar içimde yeniden mevsim.
Tazelenir bahar gibi dallar.
Büyülü bir zaman yolculuğudur dostluk.
Heybesinde, sevgi, güven barındıran.
Zorluklara yenik düşmeyen,
Ayağın taşa takılınca kaldırabilendir dost.
Sıcacık sohbettir, ulaşılmaz yoldur kimi zaman.
Geçmesin istenen yıllar gibidir.
Yüzümde kuşlar çırpınıyor,
Tenim, gonca gonca gül.
Gözümde akşam efkârlanıyor.
Adım, yaprak yaprak bahar.
Parmak uçlarım, kızıl sular.
Avuç içimde, gençliğim.
Gün gelir başım duman duman pembe.
Gözümün önünde seni görünce.
Taşar ruhum bedenimden sevince.
Anlaşılmaz kederlerim yok fikrimce.
Kim hangi zandan gelir kendince.
Duyulmaz sevinçler ince sızılarla bir.
Önce mavi indi gökten yere.
Sonra kül rengi akşam.
Bulutlar yağmur yükĺü.
Geceye benzer bir şey var gözlerinde.
Gününe yüz,
yüzüne giz çizer insan,
iki kişilik ağaçtan orman kondurur,
bir yaprağın kuytu köşesine .
İnsan dediğin orman misali...
İnsan dediğin yaprak timsali.
Günbatımı yangısında, kapadım gözlerimi.
Turuncu ufku, ruhuma çektim bir nefeste.
Martılar özgürlüğe uçuyor, bense kızıl dalgalara...
Ayağım kumsalda, çakıl taşlarına takılıyor.
Gözlerim, sevimli denizkabuklarında.
Çarem, gökyüzünde bir yağmur arayışında sanki.
Bir deftere yazdım adımı,
bir yürek ucuna.
Bir ruha yazdım adımı,
bir ayrılıklar rehberime.
Özlemlere yazdım adımı,
bir de karanlığına dehlizlerimin .
Tutun elimden tutun, gurbet akşamları.
Atmayın beni derde, kedere.
Geceler yalnız, geceler hummalı.
Atmayın derde, kedere gurbet akşamları.
Karanlık çökünce pencereme,
İçime dolar, maziden sızı kaç kere.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!