Nesrin Göçmen Şiirleri - Şair Nesrin Göçmen

Söz bir kez çıktı mı ağzımdan benim,
bir kez evet dediysem ben;
ne yaparsan yap, ne dersen de şimdi;
bil ki yılmayacağım,
peşini bırakmayacağım senin..
Sen beni zorladıkça, ben daha güçleneceğim.

Güvendik, yıktılar...

Sevdik, yaktılar...

Ağladık,

Sararmış resminde gülüşün başka
Dost bildiklerine duruşun başka
Benli anlarında sözlerin başka
Arkadaşlarınla susuşun başka
.
Çingene sevdanda güfteler başka,

Yanlış duymadınız, evet ben bir korkağım.
Sizce bu acizlik ya da eksiklik mi?
Hiç, hem de hiç umrumda değil!
Hangimiz ısmarlama bir yaşamı yaşamıyoruz,
der misiniz bana?

Gecenin tam yarısı
Denizi öpen bir ay
Yükselir birden kızıllar
Güneşi uğurlamış kumlarda
Çıplak ayaklarıyla
Bir çingene kızı

Sesini duyarak geçiyor yıllar,
yüzünü görme şansım bile yok.
Son tren gibi kaçıyor bahar,
kaçan trenlereyse kahrım çok.
.
Geleyim diyorum,

Zamanlı gelseydin, güller solmazdı,
Yalansız sevseydin, güzler olmazdı,
Sel olmuş yaşlarla gözler dolmazdı,
Yeniden başlamak mümkün mü şimdi?
.
Umudu bekletti, gururun dili,

Sensiz biten baharı, kilitledim kasama,

Sağlam bir duvar ördüm, gönlümdeki arsana.

Gerçekte de, düşte de, derdini kovan benim,

Kim görse 'seni bu halde düşünemezdim' diyor,
benim hasta olma hakkım yokmuş gibi.
Yoğun bakımda geçen üç günüm önemliydi tabi ki;
ancak tedavim sırasında çıkan omzumu fark ettiren
o deli ağrı ve sonrası, beni daha çok yordu.
Acil serviste üç saat uğraşılmasına rağmen;

Denizde yüzerken O'nu,
Hatırladım, hatırlarım;
Sahilde gezerken O'nu,
Hatırladım, hatırlarım....

*