Nesrin Göçmen Şiirleri - Şair Nesrin Göçmen

Beyaz gecelerde
Yıldızlara hasret
Seni aradım
Yoktun

Aysız gecelerde

.
Şiirlerim yitmiş batık bir sahil
Ustalar ağlıyor gezemiyorum.
Ben mi cahil kaldım, kalem mi cahil?
Olmazsa olmuyor, yazamıyorum
.

Bilirim cok seversin beni sen,
Kosarsin kollarima gel desem,
Kaderimiz ayri dusmek degil,
Gecen yillar kazanc, kayip degil,
Bitecek bu ayrilik, bu ozlem...

Köklerinden hüzün alan
Sevdaçınarıydı adı
Dallarına sevgi salan
Elgin canı anlamadı
.
Avunur gördüğü düşe

Keyifli geçen birbuçuk saatten sonra,
gülümseyerek çıktım Karşıyaka Kültür Merkezinden.
Dışarda karşılayan bunaltıcı bir sıcak.
Hemen yola gireyim de kendimi sınırsız mavilere bırakayım düşüyle
kontağı çevirdim, geri, geri geldim,
benzin istasyonuna doğru ilerlemek üzereydim ki....

Yaşadığın alemden,

Gerçeğinden, düşünden,

Vazgeçip her kalemden,

Gecenin çingene saatinde, dolup dolup,
boğazımdan taşarken yazıyorum gene.
Sayfaları böyle kirletmek gururuma dokunuyor.
Ancak sayfalara demir attığımda, rahatlıyorum.
Böylesi sınırsız, yalansız kiminle dertleşebilir ki insan?
Hem de öylesine geçmiş ve yine öylesine geçecek

Avuçlarda kayan zamanın
Pişmanlık yalanlarında
Islanmış kirpikler ve
Karanlığın saçları
Kızıl, mavi ışıltılı
Sarar yorgun bedenleri

Işık Tozları


Ayıklayalım gecenin kirini
Kurşun sıkalım bulutlara
Tek başımıza

Güneş ufkun arkasına yönelip,
hüzünlerim çoğalırken,
çıkarsın ortaya her akşam sen.
Kızaran bulutların arkasında,
gökyüzünü kaplayan olursun dev bir hayal...
Günün son ışınları yüzüme vurup,