Nesrin Göçmen Şiirleri - Şair Nesrin Göçmen

Allanmış, pullanmış şişe içinde
Şarap sandığımız sirkeymiş meğer
Şiir bulutuna binip uçan da,
Şahin sandığımız kargaymış meğer
.
Şiirler başında nöbet tutarken

.
Hazırdı kara dumanları bırakmaya
Usanmış pilotların yorgun uçakları,
Kan kokusu saçarken Basra’da
Emperyalizmin arsızlığı.
.

Ege sahiline kursan obanı
Gönlünü serecek çingene kızı
Raksıyla dönerken alnı turalı
Koynuna girecek çingene kızı
.
Çingene sevdası yakmış içini

Şaşkınım gururun, saygının yitişine ayrılıklarda.
Yaşamın bana öğrettiği, kötü kokular geliyorsa yok zorlamanın yararı..
İnat edilirse sonuç, felaketce bir kopuş...
Oysa ayrılıklar da başlangıçlar gibi sessiz olmalı...
.
Araya gitdiyse ötekiler, başladıysa kar çiçekleri Güneş'le dansa,

Onlar mı deliler, ben mi deliyim?

Yoksa insanların hepsi mi deli?

Karışmış alemde biribirine,

Umudu sararmış yabanda gülü
Uğrumla yeşertip, sulayan benim
Uzanıp, sarılan çıkarcı kolu
Görünce hayretle sızlayan benim
.
Ebruli sardunya çaresiz hasta,

Kör akşamda kapılar kapanırken yüzüne
Bir namlunun ucuna bırakırsın sevgiyi
Eskimeyen anılar canlanırken gözüne
Aşılmaz kale gönle diyemezsin 'ne iyi'
*
Kirpiğe değen yaşı saklarken çılgın rüzgar

.
Yaşlarımla yıkanıp, başarınla coşarken
Sana yiten yıllardan hatalar okuyorum
Umutla uğur için ömür boyu koşarken
Çizgilenmiş yüzümde pişmanlık dokuyorum
.

Bozkırlarda çağrısız çiçekler açtı bugün
İyi ki doğdun dedim, iyi ki doğdun gülüm
Acıların sesleri mutluluk saçtı bugün
Yamalı yüreğime gizlerle sığdın gülüm
.
Bembeyaz nilüfersin gönlümün havuzunda

.

Terleriyle yıkadı toprağını karınca

Bereketi ararken emeğin kavgasında