Bir insan kaç aşk sığdırabilir ki bir ömre,
Bazıları göçerken bu dünyadan
Gerçek aşkın tadına varamadan
Gel biz vazgeçelim vazgeçmelerden…
Tutup yakasından,
Yerin yedi kat dibine kilitleyelim ayrılığı…
Bu yarım kalmışlığımı hangi zeka çözebilir bilmiyorum.
Zaman acımasızca ilerlerken gecenin koynunda
Yakıp yıkıyor sağını solunu.
Ve ben asla tam bölünemiyorum
Sonucum hep kalanlı…
Biri geliyor hayatımı eşitliyor
Ne zaman hayalin gelse gözümün önüne
Heyecandan sıkışıyor kalbim
Kesiliyor nefesim.
Çok geçmeden
Hayallerimiz düşüyor aklıma birer birer.
Aklım bir türlü kabul etmiyor yokluğunu
Yokluğuna dayanıyorumda
Gidişini fırsat bilip
Başıma üşüşen
Yalnızlık ve özlem ikilisinden
Şikayetçiyim be adam.
Arada hayalin geliyor
Yokluğunda geçen her bir saniyeyi,
Saymaktan o kadar yorgunum ki…
Ama yinede sensiz geçen bir saniyeyi bile,
Gözden kaçırmamak için,
Gözlerimi bile kırpmıyorum…
Geldiğinde yokluğunun hesabını,
Hadi al yüreğini
Koyul yola yüreğime doğru…
Dert etme sakın
Giderken kırdığın yüreğimi,
Gelişini duymaya görsün
Benden önce sarar tüm yaralarını…
Gelmelisin!
Ben başka bir yara istemiyorum kalbimde,
İstemiyorum o yarayı kapatmak için
Ağrılarla dolu geçireceğim geceler…
Mesela o yaraları geçirmek için
Geçecek gecelerimde
Aşk nankörlüğe hiç gelmez sevgili…
O seni bulduğunda,
Burun kıvıramaz,
Omuz silkemezsin…
Girerse bir kere yüreğine ağrısı,
Son dirhemine kadar çekmeden
Sen gelene kadar toparlanacak yüreğim de…
Ve biliyorum
Bir dokunuşunla saracaksın tüm yaralarımı…
Mutsuzluğuma ortak ettiğim,
Katran karası geceler gelişinle aydınlanacak…
Duvarlara çizdiğim,
Her şey aynı gittiğinden beri
Her gece aynı.
O yüzden kaldırıp başımı
Bakmıyorum gökyüzüne
Biliyorum çünkü;
Çizmiş yine gece yıldızlarla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!