Gelişlerin tadını bilmem ben
Çünkü hiçbir zaman gelmedi beklediklerim.
Hep bekleyişler düştü payıma
Bekleyişleri sorun siz bana…
Bazen bir romanın satırlarında denk gelirim
İnsan yüreğine sığdıramadığı bir aşkı
Kağıtlara nasıl sığdırabilir
Kaç ton kağıt,kaç litre mürekkep tanıklık yapabilir bu sevgiye..
Peki o aşkın bitişini hangi kelimeler anlatabilir
Aşkını şahit tuttuğun kağıtlara,
Bitişini yazdığında
Daha önce demiştim sana
Benim bir hastane odasına
Kapatılması gereken şizofren duygularım var
Günden güne daha da kaybediyorum kendimi
Bazen duvara çizdiğim hayalinle
Sabahlara kadar konuşuyorum
Hayatımda olmanı seviyorum
Varlığının bana kattığı sevinç
Küçük bir çocuğun lunapark alanındaki sevinciyle eş değer.
Öyle masum,
Öyle çıkarsız,
Öyle gerçekçi...
Hiç bir gidiş
Beni bu kadar derinden etkileyemez sanırdım.
Dağ gibi sağlam duracağımdan
O kadar emindim ki,
Hiç bir ayrılık sarsamaz beni derdim.
Tüm bunları söylerken
Bilirsin,
Akmaz hiç bir zaman gözlerimden yaşlar
Bilirim,
Ben ağlarsam,oturur içine acısı
Ağlamam yar!
Bir gün gitsem de senden,
Verdiğim ilaçlar etkisini göstermeye başladı yüreğime,seni hatırlamak artık sadece panzehir etkisi gösteriyor hasta kalbime.
Son günlerde farkına vardım,içimdeki hayattan başka,dışarıda da bir hayatın yaşandığını. Elinden tutup dışarıya çıkarttım bugün içimdeki çocuğu. Senelerdir unuttuğu tebessümü takıp yüzüne,başka bir yürekte başlıyoruz artık her şeye.
Ve tek bir leke bile düşmeyecek,o bembeyaz yüreğe…
En başında yıllardır,kendimle beraber O’nu da hapsettiğim kuyudan çekip çıkartmaya kararlıyım. Uyandığında sabahları,bir günü daha hasretten odalara kapanıp geçirmek hakkı değil artık onun. Yüzündeki tebessümle güneşe göz kırparak ısıtacak senelerdir sevgisizlikten soğuyan tenini.
Sorgulamadım seni hiç
Düşürmedim gözümden...
Terkedişlerinde bile milim kıpırdatmadım yüreğimden...
Geri dönüşlerinde
Ceplerin doluydu mazeretlerle...
Dilinde her seferinde söylediğin aynı yalanlarla dikildin karşıma
Çaresizlik insanın elini kolunu bağlayıp uçuruma sürükler.
Hissettiğinde,
Duyduğunda üzüntüsünü
Sihirli bir değnek olmak istersin.
Sihirli bir değnek olup ona dokunmak.
Dokunup tüm dertlerini silip süpürmek...
Derler ki sevgilim,
Herkes bir gün
Öldürürmüş sevdiğini…
Sen ki;
Bu zamana kadar
Hep beni yanıltan yar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!