Ne cok sey var paylasmak istedigimiz
Her nefesi ayni anda tuketmeyi diliyoruz
Gozlerinden gormek istiyorum dunyayi
Bir de kalbinden sevmek
Olumu es geciyor hep askimiz
Cunku ne basi var ne sonu…
Sensiz kalmış sayfalar!
Sokaklarda sesin kalmış,
Gözlerin sadece uzaklardaymış!
Anlamaz ki eller aşikar olayı...
Tefsir edilemez kalp sızısı,
Mukaddere boyun eymek beyhude.
Işıklar hiç sönmez mi,
Karanlıklar gelmez mi?
Bu ne kızıllık, bu ne mavilik!
Zirveden yardım gelmez mi,
Hiç karanlıklar çökmez mi?
Bu ne renk, ölüm ne renk?
28 Mayıs; hayatımda ağladığım ilk gün!
Acı çekmeye başladığım, nefes aldığım
Ve çiplak olduğum ilk gün...
Şimdi bakıyorum da,
Doğduğum günden beri değişen birşey yok,
Tabii boyutlar dışında!
Ne kadar da acımasız bir hayat var dışarda
Oysaki yüreğim çocuk olmak ister
Kitaplar var raflarda
Ama öldüresiye tozlular
Hava aynı o günkü gibi
Her yer bembeyaz
Mutlu olmayı öğreniyorum
Sen de öğren.
Çünkü başka çaren yok
Aşk bu insana başka çıkış tanımıyor.
(04.06.99)
Demek başka biri var
Zaten ben de ayrılmayı düşünüyordum.
Güle güle git, arkana da bakma!
Delikanlı gider...
Genç kız söylenir;
Başka biriymiş
Gökyüzüne adımı yazsam
Sesimi duyar mısın? ...
Sana olan sevgimi tükettin ya,
Helal sana başkaları!
Kalbimi kırdın ya,
Böldün ya binbir parçaya,
Gökyüzüne baktıkça
Ettiğim dualar aklıma geliyor.
Seviyorum yalnızlığımı ben...
Ufka uzanan ellerimi,
Gökyüzünü dolduran yıldızları seviyorum.
Ben kendimi seviyorum bir anlamda.
Kapatırım gözlerimi,
Dalarım hayallere.
Ararım her yerde,
Nerdesin diye.
Giderken belki hiç düşünmedin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!