Bütün vücuduma dağılmış durumdasın.
Senin ruhunu taşıyorum sanki kendi bedenimde.
Her yerde sen varsın, herşeyde sen...
Ne yazık ki, herkesin burnu var.
Pardon ama bu sadece anlayana.
Hep sen varsın hep, kurtulamıyorum!
Bir yerdeyim,
Nerede olduğumu ben de bilmiyorum.
Hava çok güzel,
Büyük bir kalabalık var.
İnsanlar çok neşeli ve geziyor.
Ben tek başımayım,
Bugün okulda nöbetçiyim
Geçmiyor zaman her zamanki gibi.
Onu düşlüyorum yine, her düşüm gibi.
Gündüzlerim karanlık yine, her günüm gibi.
Zamanı kim bulmuş, katilim yine...
(09.06.98)
Sen ne haldesin aşkım,
Hangi diyardasın?
Hangi çiçeği koparmayı düşünüyorsun?
Bırak diğerlerini
Güzel olanı kopar.
En azından solana dek yanında olurum.
Sen kalbimi her kırışında
Daha bir çoğalıyorsun bende.
Belki daha küçük boyutlardasın
Ama her bir parçada seni taşıyorum.
(04.06.99)
Bunlar bir şey değil
Ateşlerde yanacaksın
Bu dünyada, öbüründe değil...
İçini daraltacak yaptıkların
Her geçmişe üzüleceksin
Çok acıyacak için, çok!
Bir ilkbahar sabahı gibi üstüme çiçekler yağdırsan
Kış güneşi olup içimi ısıtsan
Yıldız olup dileklerimle yansan
Benim olsan, hiç ellerimi bırakmasan!
(01.03.00)
Büyük bir boşlukta yürüyorum!
Karanlık nafile
Zaten ne yön var ne de başka birşey.
Sadece acı,
Sadece büyük bir acı var yüreğimde.
İnsanlar her zaman garip;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!