Bir gökyüzü var ki
Seni bana getiren,
Benim nasıl olduğumu bildiren!
Sevgimi kollarına alıp
Nerde olursan ol sana gösteren.
Vücudumun sol tarafında birşey varmış,
Yaşamamı sağlıyormuş...
Sanki yaşam neyse!
Söküp atacağım onu
Ne de olsa o sadece görüntü olarak bende.
Bunu kendime bile yediremiyorum
Ne ümitler yaşandı
Ve değersiz olduğu anlaşıldı.
Ne hayal kırıklıkları oldu
Geç olsa da anlamsız olduğu anlaşıldı.
Ne hatalar yapıldı
Üzülsekte gülüp geçildi.
Sevgisizim
Kalabaliklar icinde yalnizligini farkedince
his adina ne varsa senindir
ve bir an olmasalar yalnizliginla
daha mutlu olacagini dusunursun
Yillarca kafeste olan bir kus kapisi acilinca
Küçüklüğümden beri
Yağmuru hep derinden hissederim.
Nedendir bilir misin?
Çatımız akıyor...
Yağmur yağarken hep sorarım;
Gökyüzü mü ağlıyor,
Ben bir filme bile konu olamam!
Kafamda o kadar karışık duygular var ki
İçim öyle yanıyor ki,
Bunları insanlara iletmek
Kimsenin başaramayacağı birşey.
Acaba beyin hücrelerimde mi
Bir kelime öğret bana
İçinde herşeyi barındıran
Öyle bir kelime olsun ki
Sırf beni anlatan.
Ninniler öğret bana
Belki görülür korkusuyla
Dökemiyorum sevgimi satırlara.
Ağlıyorum umutsuzca
Ama ortada ne han var ne de kervan.
Sanki çalınacak satırlarım,
Sanki sevgimi alacaklar ellerine!
Oysa ki boslugu seviyorum
Ve bunu sana yukledigim anlarda
Gozunde kuculdugumu hissediyorum anlamsizca
Hissettiriyorsun bir bakima
Cunku karsiligini bulamayinca sozlerinin
Arkalari tekrar tekrar yaziliyor
Gun dogarken ofkeliydim o gun
Eksik olan bir seyler vardi
Gun bitimini bekliyuordum sabirsizlikla
Gecede beni bana baglayan ay vardi
Gun ilerlerken sen ciktin karsima
Henuz gun bitmemisti
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!