Sessizliğin sesini bekle!
Bir ışık doğacak inan.
Kulaklarımda şen kahkahalar var.
Soluk dallara serpilmiş renkli çiçekler gördüm,
Suyun içinde yanan ateş
Ama göklere bakınca hep mavi gördüm hep
Tasiyamiyor artik bu beden gozyasini
Kaldiramiyor bu yurek bu kadar aciyi
Yarim kaldim, tamamlanamiyorum
Kaniyor yaralarim, durduramiyorum
Yaradnimdan bir umit beklerken
Her isaret beni cikmaza surukluyor
Surgune yollandim
Ulkem atesler icinde
Yakiyor, yaniyor
Simdi yuregimi
Gidersem herseyimi yakar
Kayaların ortasında uzanan
Yaprakları tükenmiş bir ağaç...
Dönüp bakmış ardına
Yükseklikle manzara
Korkuyu sıralamış gövdesine.
Yaşayan, cansız bir manzara!
Bir yol var önümde,
Gökyüzü gibi!
Bir mavi, bir siyah...
Bir özlem var içimde,
Aynı sen gibi!
Bir gider, bir gelir...
Bu bahar yine yagmursuz
Yine acmayacak cicekler
Gel yagmur ol
Bir cicek acsin
Tum baharlar senin olsun
Gel...
Mutlu olmaktı herşey,
Oysa içim hala kan ağlıyor!
Gurur neymiş ki;
Bu kadar acıtan gurur mu?
Hayır elbette ki aşk!
Aynalar küsmüş bana,
Herşey senin için var,
Sen kendin için hayattasın.
Senin için hep en iyisi karşına çıkar.
Üzülür, kırılabilirsin
Ama herşeyden bir ders al!
Affetmeyi bil ama hatayı unutma.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!