Neşet Ertaş Şiirleri - Şair Neşet Ertaş

Karadır Şu Bahtım Kara
Sözüm Kar Etmiyor Yare
Yüreğimi Yaktı Nara (Eyvah Ey...)

Kendim Ettim Kendim Buldum
Gül Gibi Sararıp Soldum

Şu fani dünyaya geldim gidiyom
Sıkı tut bir yarin elinden gönül
Yarine yar isen daha ne diyon
Anca yarin anlar halından gönül

Yari kaybetme yarsiz olaman yarsiz

Bahçada gül ağacı (gözelim haydı haydı)
Dibinde iki bacı (aman nidelim nasıl edelim)
Sinamdaki yaranın (gözelim haydı haydı)
Sen olursun ilacı (aman nidelim nasıl edelim)
Devriyeler geliyor nere gidelim

Gezdim tüm dünyayı gördüm
Güzel İzmir sana geldim
Benim şirin güzel yurdum
Güzel İzmir sana geldim

Güzelsin asil duruşlu

Seher vakti çaldım yarin kapısın
Baktım yarin kapıları sürmeli
Boş bulmadım otağının yapısın
Çıka geldi bir gözleri sürmeli

Aslanım eller eller

Ay dost deyince yeri göğü inleden
Muharrem ustaydı bunu dinleden dinleden
Gönül kırmazdı bilerekten binleden
İnsan velisini neyledin dünya vay dünya ey

(Ay dost)

Ayva turunç narım var
Benim ahu zarım var
Hep derdinden ağlarım
Bir vefasız yarim var

Al elmayı ver narı

(aman) Ak ellerin sala sala gelen yar
Nasıl getireyim seni ele ben
Ben bir şahin olsam sen bir balaban
Taksam çırnağıma gitsem çöle ben

(aman) Koyunları kuzu ile karışık

(aman) Anladım evelden böyledir takdir
Gider bu ayrılık başaca kalmaz
Aradım derdime bir çare yoktur
Yoksa tecelliyi kader mi böyle

(aman) Aksine çark ettin devran-ı felek

Aşk ataşı düştü garip gönlüme
Yanıyor bu gönlüm yar senin için
Derdin oku battı garip gönlüme
Kanıyor bu gönül yar senin için

Ağlayıp gözlerim yaş eyliyerek