Nejla Özkan Şiirleri - Şair Nejla Özkan

Kendi hayatımda misafirim sanki
Sonbaharda dökülen yaprak misali
Aglara takılan caresiz balıklar gibi

Kendi yaşamımda misafirim sanki
Herkes yabancı ben yarımım çorak toprak misali

Biliyorum yogun bakımdasın
Dilerim hemen saglığına kavuşasın
Yoksayamam seni sen evlatlarımın
Babasısın
Acısıyla tatlısıyla yaşadık yirmi yıl
Beraber

Ellerin ellerimde olsaydı sıcaçık
Gözlerin gözlerime baksaydı dünyanla
Sevebilseydin benim gibi enginlerle
Özğürce sevebilseydik birbirimizi
Sevebilmek bile çok güzel

.............Kalbin
...............Kalbimde
..................Kalbim sende
.....................kalbinden çıkardın beni
........................Kalbini verdin bile
............................Kalbindekinle sen

Açtılar kapıyı topuzu altın kuplu
Saldılar sarmaşık labirent içine
Yaşa girip çıkacaksın beyaz kefenle

Mutlulukda neşe gam kaderde senle
Teneke gümüş griyle masum kalpte

Yüregin sızlarya özlemden (eflatunla)
Daglanır yanar ya aniden (ateş rengide)
Yüregim şimdi özlemde (mahkum parmaklıga)

Özlemle sızlıyor burnumun direyi (kırmızıyla)
Yüregim aglıyor sessiz sessiz (titreyerek)

Rıhtımta yürümek
Sessiz sessiz
Yelken açmak
Yeniden enginlere
Uçsuz bucaksız
Kıyıya demirlemek

Umutlar tükendiginde
Kötü hissediyorsun kendini
Yaşam sanki yok oluyor
Eriyorsun gizlice kimse bilmeden
Umutlar tükendiginde
Yok olmayı diliyorsun bittiginde

Uykuların bölünürmü gecenin bir yarısı
En derin uykuların terk eder mi seni
Benim gibi
Terler içinde kalıp uyanır mısın
Denize girmiş gibi
Sızlar mı sol yanın

Yaş otuzbeş oldugunda
Kim düşünmezki ölümü
Hangimizin aklında olmazki
Ne tezat heyhat hayat
Yolun yarısı desekte
Umutlar bitmez yürekte