Nejla Özkan Şiirleri - Şair Nejla Özkan

Gün batımı sevdalarda
Güneşe hasret bahar
Güneş hasadı kasıp kavurur
Aşka aşık olur
Maviye çalar hep düşler
İmğeler sessiz kalır sevgi yeşerirken

Bir yaz akşamında
Ay ışığında
Tanıdık geldin sen bana
Kavrulurken topraklarda yüreğim
Adını yazdım her damlaya
Seni bekledim yıllarca yana yana

Mavi yürekli şehir İstanbul
Martıların kanatlarında kırılgan
Mavi deniz gözlerinde yaşam

Batan günün aşkıyla bugulanır gözleri
Kayalara yosun sarar çünki yüreği var

Tan doğarken güne
Martıların sesi
Vapur seslerine karışıyordu
Sahilde yalın ayak
Bir kız dolanıyordu
Cam kırığı kesmiş yaralarını

Son baharda ılgıt ılgıt eser ken yel
Dökülür sarı sarı yapraklar çaresiz

Hüzünlü nameler nihavent çalar
Sarı hüzünleri yaşar maviliklerde

Babam işci anam işçi
Evlatlarım işçi ben işçi
Alnımzın terinde ekmeğimiz
Azıksız
Selam olsun işçi sınıfına
Selam olsun bayramımıza

Yakamozda yaşanan bir yalnızlıktı
Dertleşirken yüreklerde,
Mazide kalandır hatırlanan.
Bazen, en değerli arkadaş olur

Üşürken, sımsıkı sarılmalar yetmez

Sevdam da büyüktü aşkım da
Helal olan bana
Güvenir engine yüreğim mavisine
Kuşların kanatları gibi kırılgan sevdam.

Bir gün veremem ama

Bak baba bir resim yolla kuşların kanatlarında
Özlemini öpüp okşayayım saclarını
Tel, tel gözlerimin pınarlarıyla

Bir resmin yok elimde
Sımsıcak bir hayal dogurdum gönlümce

Yağmur,
Sicim gibi bir yağmur
Gecenin bir yarısı
Düşer yalnızlığıma..
Büyür yüreğimde hasret..