Nejla Özkan Şiirleri - Şair Nejla Özkan

Gecenin hüzünlü meltemi ince ince okşuyor yüzümü.
Saçlarımda efsunlu el geziyor.
Sessizce karanlık gecede parlıyor yıldızlar.
Nazlı nazlı birden sandığa ilişiyor gözüm. Albümü çıkartıyorum ama bir gece lambası gecenin gülüşünde göz kırpıyor bana
Çıkarıyorum acele acele
İlk kez görür gibi zülüflerim ıslak,gözlerim nemli.

Gece karanlık yıldızlar parlıyor ayın ışığla
Yeryüzü gece fenerleriyle aydınlanmakta titrek titrek
Birden gösteri başladı gece bir başka mutluydu artık
Renk renk acıyordu umutluydu yeşil erçiyes

Havayi fişekler dans ediyordu bulutların eşliginde

Annem

Yüreğim üşüyor annem
Örtsene çileli annem
Örtsene yüreğimi

Bir ben doğacagım yeniden
Bana bıraktığın küllerden
Eski ben olacağım yeniden

Altın renğinde bakacağım yaşama
Ulu bir çınar olacağım yeşilinde

Geceler ah geceler hüzün yağmuru,
Özlemler depreşir, yanar kırmızıyla...

Yakamoz buluşur gök kuşağı aşkıyla,

Gözlerindeki seli
İnce sızı zümrütünde
Batarken güneş
Hala vurgun güne
Gün gibi ısıtırken
Yürek korları geceye

Gam yüklüyse dert bulutları

Hüznü hazandaysa mevsimin

Yağmur incinin alnında ağlar

Gecenenin karanlığına açılır

Gecenin karanlığına açılır her gece
Ebruli bir yalnızlık uğuldar rüzgârla
Paramparça inler sessiz yürek yalnızlığa
Gecenin sessizliği özlemle buluşur

Kendine baktın mı benim gözümle,
Boşuna deneme göremezsin ki,
Sevdin mi bir kere benim sözümle,
Boşuna söyleme sevemezsin ki...

Seni can bildim hep öte canımdan,

Bahçeler yeşerdi boy verdi
Ektigim tohumlar
Baharın güzüne
Dünyayı besleyecegim fidanlarımla
Sevginin gücüyle