Nefret Şiiri - Mert Terzibaşı

Bir insan kendinden niye nefret?
Hayalleri olmadığı için mi?
Yoksa hiçbir şeye dair umudu olmadığı için mi?
Belkide sevgi nedir bilmez insan,
Sevgi diye çıkarları sevmiştir belkide
Belkide yalancıdır,
Yada bir bencil...
Bir insan niye hayal kuramaz?
Hayal dünyasında yaşadığı için belkide
Yada insanlara çok inandığı için...
Kişi kendini niye sevemez?
İstemez belkide sevilmeyi
Konuşmaktan korkar belki insanlarla
Belkide tanınmaktan; kendini ifade etmekten korkar
Kişi kendini sevmez; korkar çünkü
Korkar; çünkü kaybedecek bi şeyi yoktur
Saldırır bu yüzden hayata
Boş yere kırar insanları;
En azından kırdığını sanır
Kırılarn o dur halbuki...
Bağırır,çağırır,yıkıp döker;
Sadece ve zihninde...
Ağzı açılmaz oysa
Bir ses parçası çıkmaz dudaklarının arasından
Sadece harfler dökülür parmaklarından kağıtlara...
Bir Şeyler yaptığını sanır kendince
Güven denen duygu nedir bilmez bilemez;
Doğru nedir bilmez;
Hayal,umut nedir bilmez;
Çünkü sevmez:
Tek birşey dışında...
Sadece birşeyi sever;
Aynada gördüğü suretten nefret etmeyi...