İşgal ettin tüm aklımı
Mutluluk sen diye yankılandı köhne sokaklarda
Gökyüzünü verdin önce senin dedin
Dağladın sonra umutla bakan gözlerimi
Papatyalar büyüttüm içimde sen kokan
Aşkı yoksul ve öksüz bıraktın
Çıkamadı bu soykırımdan duygular
Ateşe verdim neyin varsa bende
Birazcık tütünle tüm anıları kenefene sarıp
Güzel değil artık tuttuğum çiçekler
Yeryüzüne nefret damlıyor avuçlarımdan ...
Kayıt Tarihi : 6.7.2019 23:30:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!