Nefret Şiiri - Hasan Türkyılmaz

Nefretimin köpüğü düşse avuçlarına,
Yüreğine kor ateş düşmüş gibi olursun.
Kinim dağılsa sonra ta parmak uçlarına,
Yüreğin bir kor olur, ölmüş gibi olursun.

Öfkem sinip havaya çevirse bedenini,
Son bir nefes alsan ve sarsa hücrelerini,
henüz farkedemeden, bilmeden nedenini,
Ruhu donmuş bir kaya, bir taş gibi olursun.

Ağlasan ve gözyaşın aksa yanaklarına,
Bir ağrı hücum etse sonra şakaklarına.
Kendini bulmak için şehrin sokaklarına
Çıkıp da kaybolmuş bir berduş gibi olursun.