Nefret Şiiri - Abdurrahim Uslu

Gencecik evlatları,
Bir hiç uğruna vurdular.
Adını da "Soykırım" koydular.
Olmadı birde mazlumu aldılar.

Yeter, ne zaman doğacak?
Karanlık gökyüzüne parlak güneş.
Ne zaman kalkacak kara bulut,
Gül çehresinden tabiatın.

Bir çocuk hayal et,
Ve silah tutmayı öğrenmemiş elleri şükret.
Bir gün çıkarsa karşına bir elinde silah içinde gaflet
O zaman soracak sana; hani demokrasi, hani devlet?

O gün sakla çehreni,
Utancını görmesin millet,
İşte o çocuktur senin kaderin,
Ondan dile merhamet.