Nefret Şiiri - Mehmet Yücel

Nefretim var sana utanmaz devran.
Sahtelerin gerçek oluşu nefret.
Nefretsiz çilesiz geçmiyor zaman.
Nankörün arkadan vuruşu nefret.

Nefretler reva mı, sitem reva mı.
Yüz yıllar sonraya attı dava mı.
Nefretlik bir şeyler sarmış ovamı.
Sebep ortadayken soruşu nefret.

Senden nefret ettim yobaz yaratık.
Nefret ne denliymiş bari gör artık.
Zevklerim bir atık, mutluluk batık.
Gerçeğin karşımda duruşu nefret.

Sen gülüp geçersin benim halime.
Nefretler bulaşır benim dilime.
Gün gelir fırsatlar geçer elime.
Bunun uzun yıllar buluşu nefret.