Yorum yazısı geyik olmadı; olamadı, kendini o tarafa çeviremedi. Her günde iki defa ‘2’ rakamı yelkovan ve akrep tarafından gösterilir ya da işgal edilir. Biri geceyi temsil ederken biri gündüzü temsil eder. İnsanlar belki iki rakamı gibi birbirlerine benzeyebilir; ama belki de biri gecenin, karanlığın 2 si iken, biri gündüzün, aydınlığın 2 sidir. İnsan o kadar değerlidir ki, Allah, kendisine karşı yapılan suçları affedebileceğini söylerken, insanın başka bir insana karşı işleyeceği suçu affetmeyeceğini ve bunu kul hakkı olarak değerlendireceğini söylemektedir. İnsan o kadar değerlidir ki, Allah diyor ki: bir insanı öldürmek, tüm insanlığı öldürmek gibidir. Acaba öldürmek sadece bedenen mi olur? Manen ölenler? … Gezip tozdum! Tozu dumana kattım! Hiçbir durakta bir geceden fazla konaklamadım! Mizacım uygun değildi buna. Zaten ne bir insan ne de başka bir şey beni bir yere bağlayabildi!
Üstümü örttüğüm çarşaflar ne ince idi! Dantelli ya da sade… Her şey örtüldü Ama kar ın toprağı örterken gösterdiği özeni, hiçbir örtüde görmedim Ya da toprağın…
Ruhumu örtmek istedim, üşüdüm! Nerden başlamam gerektiğini bilemedim Hep kalakaldım, vazgeçtim
Bahçelerde kırmız güller etrafında dolanırken ‘sevgi’ ile birine sahip olmak istedim. Bana ‘erkekleri’ hatırlatan güllerdi ama hiçbiri benim ellerimde topraktaki gibi asaletle durmadı; sadece kan izleri kaldı avuçlarımda yere damlayan.
Bir dünya düşledim benim ait olduğum; ama her zaman ait olmadığımı hissettiğim dünyada kaldım Neye inandım neye inanmadım? Düşünmek ağır geldi, sığındım… Sessizce ağlamak istedim; ama gözyaşlarımı hapsettiğim dehlizi bulamadım.
Bir derya iken kuru bir göl oldum Çorak topraklarımda kimse hayat bulamadı. Kendime baktım, en çirkinler içinden ben, Sadece kuru topraklarımda kavruldum Belki de başkalarına göre en güzeller içinden ben… Ama ya kuruyan tenim?
‘Yıldız’ larım söküldü omuzlarımdan, düştü başucumdan… Gökte yer kalmadı bana, yere soramadım… Nereye ait olduğumu bilemedim, İçimdeki ‘ben’i göremedim
Merhamet altın tozlarının içindeyse eğer Onları damarlarıma çektim Beni uyuşturduğunda Merhametimi kaybettim
Sesim kesildi, bedenim ağırlaştı; yağmur altında ıslanan bir parça kumaş gibi Güneş açtı, bir kız yanaştı Bebeğine elbise yapmak için kumaşı aldı; ama ben hiçbir zaman o kıza sahip olamadım. Sadece cansız bir bebekte kaldım.
Hâlbuki söylenecek ne çok sözüm vardı! Ama ben, manayı hep, olan kelimelerde aradım. Oysa mana, olup da görünmeyen, tarifi olmayan, hissedilen kelimelerdeymiş!
Bitsin artık! Ama biliyorum ki: bitmeyecek!
Saatten her kum tanesi düştüğünde tekrar başlayacak ve tekrar bitecek. Bir başlangıçtan çıkıp bir sona girerken, Sonlar başlangıç, başlangıçlar son olacak … Not: Yazan insan, aynı yazılanın olduğu gibi. Hata insan içindir, hatalar bana aittir.
bilir bilmez fark etmez gel kafana göre takıl yap yorumunu yoksa
bu vesile ile günümüze yeni anlamlar katan devlet erkanımıza hayırlı çalışmalar diler başarılı olmalarını temenni eder aynı gemide olduğumuzu hatırlatırz saygılar
bu konuda özgür ve öznel olmak isterim ama öss nin yorum soruları öle diil diiii yani yorum anlayışım yanlışmış
2.
Yorum yazısı geyik olmadı; olamadı, kendini o tarafa çeviremedi. Her günde iki defa ‘2’ rakamı yelkovan ve akrep tarafından gösterilir ya da işgal edilir. Biri geceyi temsil ederken biri gündüzü temsil eder. İnsanlar belki iki rakamı gibi birbirlerine benzeyebilir; ama belki de biri gecenin, karanlığın 2 si iken, biri gündüzün, aydınlığın 2 sidir.
İnsan o kadar değerlidir ki, Allah, kendisine karşı yapılan suçları affedebileceğini söylerken, insanın başka bir insana karşı işleyeceği suçu affetmeyeceğini ve bunu kul hakkı olarak değerlendireceğini söylemektedir.
İnsan o kadar değerlidir ki, Allah diyor ki: bir insanı öldürmek, tüm insanlığı öldürmek gibidir. Acaba öldürmek sadece bedenen mi olur? Manen ölenler?
…
Gezip tozdum!
Tozu dumana kattım!
Hiçbir durakta bir geceden fazla konaklamadım!
Mizacım uygun değildi buna.
Zaten ne bir insan ne de başka bir şey beni bir yere bağlayabildi!
Üstümü örttüğüm çarşaflar ne ince idi!
Dantelli ya da sade…
Her şey örtüldü
Ama kar ın toprağı örterken gösterdiği özeni, hiçbir örtüde
görmedim
Ya da toprağın…
Ruhumu örtmek istedim,
üşüdüm!
Nerden başlamam gerektiğini bilemedim
Hep kalakaldım, vazgeçtim
Bahçelerde kırmız güller etrafında dolanırken
‘sevgi’ ile birine sahip olmak istedim.
Bana ‘erkekleri’ hatırlatan güllerdi
ama hiçbiri benim ellerimde topraktaki gibi
asaletle durmadı;
sadece kan izleri kaldı avuçlarımda
yere damlayan.
Bir dünya düşledim benim ait olduğum;
ama her zaman ait olmadığımı hissettiğim dünyada kaldım
Neye inandım neye inanmadım?
Düşünmek ağır geldi, sığındım…
Sessizce ağlamak istedim;
ama gözyaşlarımı hapsettiğim dehlizi bulamadım.
Bir derya iken kuru bir göl oldum
Çorak topraklarımda kimse hayat bulamadı.
Kendime baktım, en çirkinler içinden ben,
Sadece kuru topraklarımda kavruldum
Belki de başkalarına göre en güzeller içinden ben…
Ama ya kuruyan tenim?
‘Yıldız’ larım söküldü omuzlarımdan, düştü başucumdan…
Gökte yer kalmadı bana,
yere soramadım…
Nereye ait olduğumu bilemedim,
İçimdeki ‘ben’i göremedim
Merhamet altın tozlarının içindeyse eğer
Onları damarlarıma çektim
Beni uyuşturduğunda
Merhametimi kaybettim
Sesim kesildi, bedenim ağırlaştı;
yağmur altında ıslanan bir parça kumaş gibi
Güneş açtı, bir kız yanaştı
Bebeğine elbise yapmak için kumaşı
aldı;
ama ben hiçbir zaman o kıza sahip olamadım.
Sadece cansız bir bebekte kaldım.
Hâlbuki söylenecek ne çok sözüm vardı!
Ama ben,
manayı hep, olan kelimelerde aradım.
Oysa mana, olup da görünmeyen,
tarifi olmayan, hissedilen kelimelerdeymiş!
Bitsin artık!
Ama biliyorum ki: bitmeyecek!
Saatten her kum tanesi düştüğünde
tekrar başlayacak ve tekrar bitecek.
Bir başlangıçtan çıkıp bir sona girerken,
Sonlar başlangıç, başlangıçlar son olacak
…
Not: Yazan insan, aynı yazılanın olduğu gibi. Hata insan içindir, hatalar bana aittir.
2-3=-1
işlemi tanımlanmış olsun.
burda
1. yorum:
2 den 3 çıkartmaktır
2. yorum:
2 ile -3 toplamaktır
büyü-yorum fakat yorulu-yorum
GERÇEK İSA MESİHYİR ÇÜNKÜ İSA MESİH ŞÖYLE SÖYLEMİŞTİR TTEK GERÇEK YOL YAŞAM BENİM
Bana göre 3*** değil 5***** yıldız eder bir gülümseme en aşağısından.. Gülümsemeye yettiyse gücün ne ala.... Gerisini hayra yor gitsin... :))))))))
yoğruluYORUM
bilir bilmez fark etmez gel kafana göre takıl yap yorumunu yoksa
bu vesile ile günümüze yeni anlamlar katan devlet erkanımıza hayırlı çalışmalar diler başarılı olmalarını temenni eder
aynı gemide olduğumuzu hatırlatırz
saygılar
olum çay söyle
argoya dönüşmüş hali kafamı attırmayın korum (yumruk atmak anlamında)
yorumun evrim geçirmiş hali forumdur
olur olmaz herşeye atlama benim yaptığım gibi
Okuduklarımızdan, yaşadıklarımızdan, gördüklerimizden anladıklarımız.