Ben çocukken o kadar sessiz ağlardım ki bazen kendim bile fark etmezdim ağladığımı. Ben hep kendimi nasıl sevdireceğimi düşündüm. Hiç kimsen yoksa, kendini sevdirmek zorundasındır.
Kimse yanız değildir....O...sen daha yokken..vücut bulmamışken...ruhun yaratılmamışken....seni sevdi...seni seçti ve yarattı...Ey yalnızlar içinde en yalnız insan.... bil ki Rabbin sana darılmadı ve seni bırakmadı...
yapayalnızım, kalabalıklarca kuşatılmışım. kendim dışında kaçabileceğim hiçbir yer yok."
Ben çocukken o kadar sessiz ağlardım ki bazen kendim bile fark etmezdim ağladığımı. Ben hep kendimi nasıl sevdireceğimi düşündüm. Hiç kimsen yoksa, kendini sevdirmek zorundasındır.
Kimsesiz hiç kimse yok, her kimseni var kimsesi,
Kimsesiz kaldım, yetiş ey kimsesizler kimsesi.
(Ruşeni - Divan)
...sırça bir saraydır!
Yalnız İnsan
Yalnız insan merdivendir
Hiçbir yere ulaşmayan
Sürülür yabancı diye
Dayandığı kapılardan
Yalnız insan deli rüzgar
Ne zevk alır ne haz verir
Dokunduğu küldür uçar
Sunduğu tozdur silinir
Yalnız insan yok ki yüzü
Yağmur çarpan bir camekan
Ve gözünden sızan yaşlar
Bir parçadır manzaradan
Yalnız insan kayıp mektup
Adresi mi yanlış nedir
Sevgiler der fırlatılır
Kim bilir kim tarafından
Louis Aragon
Kimse yanız değildir....O...sen daha yokken..vücut bulmamışken...ruhun yaratılmamışken....seni sevdi...seni seçti ve yarattı...Ey yalnızlar içinde en yalnız insan.... bil ki Rabbin sana darılmadı ve seni bırakmadı...
evren? bilemeyiz:P
bir başına...
kimsesiz kaldım yetiş! Ey kimsesizler kimsesi...
şu an...ben...