Kültür Sanat Edebiyat Şiir

su gibi aziz olasın...

yılkı atları gibi yaşıyoruz şu koca dünyada..

kanatları kirli kuşlar martılar sesleri ise sabah uyanışımda kalk ve bir an önce hayata katıl geç kalma yaşamda dercesine öten ayakları paletli denize mahkum kuşlar..

özle yarim özle
özlemdir sevdanın dili...

Ellerinize ve Yalana Dair

Bütün taşlar gibi vekarlı,
hapiste söylenen bütün türküler gibi kederli,
bütün yük hayvanları gibi battal, ağır
ve aç çocukların dargın yüzlerine benziyen elleriniz.
Arılar gibi hünerli, hafif,
sütlü memeler gibi yüklü,
tabiat gibi cesur
ve dost yumuşaklıklarını haşin derilerinin altında gizleyen elleriniz.
Bu dünya öküzün boynuzunda değil,
bu dünya ellerinizin üstünde duruyor.
Ve insanlar, ah, benim insanlarım,
yalanla besliyorlar sizi,
halbuki açsınız,
etle, ekmekle beslenmeye muhtaçsınız.
Ve beyaz sofrada bir kere bile yemek yemeden doyasıya,
göçüp gidersiniz bu her dalı yemiş dolu dünyadan.
insanlar, ah, benim insanlarım,
hele Asyadakiler, Afrikadakiler,
Yakın Doğu, orta Doğu, Pasifik adaları
ve benim memleketlilerim,
yani bütün insanların yüzde yetmişinden çoğu,
elleriniz gibi ihtiyar ve dalgınsınız,
elleriniz gibi meraklı, hayran ve gençsiniz.
İnsanlarım, ah, benim insanlarım,
Avrupalım, Amerikalım benim,
uyanık, atak ve unutkansın ellerin gibi,
ellerin gibi tez kandırılır,
kolay atlatılırsın...
İnsanlarım, ah, benim insanlarım,
antenler yalan söylüyorsa,
yalan söylüyorsa rotatifler,
kitaplar yalan söylüyorsa,
beyaz perdede yalan söylüyorsa çıplak baldırları kızların,
dua yalan söylüyorsa,
ninni yalan söylüyorsa,
rüya yalan söylüyorsa,
meyhanede keman çalan yalan söylüyorsa,
yalan söylüyorsa umutsuz günlerin gecelerinde ayışığı,
söz yalan söylüyorsa,
ses yalan söylüyorsa,
ellerinizden geçinen
ve ellerinizden başka her şey
herkes yalan söylüyorsa,
elleriniz balçık gibi itaatli,
elleriniz karanlık gibi kör,
elleriniz çoban köpekleri gibi aptal olsun,
elleriniz isyan etmesin diyedir.
Ve zaten bu kadar az misafir kaldığımız
bu ölümlü, bu yaşanası dünyada
bu bezirgan saltanatı, bu zulüm bitmesin diyedir.
Nazım Hikmet Ran

feleğe sorduraydım derdimi bildireydim
yazımı yanlış yazmış kalemi kırdıraydım
kader benim tercihlerimdir....

doğmakla ölüme yaklaşıyoruz her an
ölüm düşüncesidir hayatı anlamlı kılan...

bir yıldız doğdu nur ile
alemi yaktı nar ile
küsülüyem ben yar ile
niye doğdun sarı yıldız mavi yıldız
amamn aman evler yıkan
beller büken kanım döken
yıldız yıldız yıldız yıldızzzz..

yaklaşık 9 yıl önce okuduğum kişilikler kitabı bir duvar giib çarpmıştı yüzüme şimdiler de ise 'kuş bakışı 'romanı şiddetle tavsiye ederim...

vazgeçilmez tutkum..