© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Çanakkale Şehitlerine
Ey tarihin en büyük şehidi
Selam durmaya sana mahşer boynunu eğdi
Ve yağmurlar silerken üzerindeki kanı
Sen görmekteydin Kabe-i Muazzama'yı
Fatihalarla yükselirken an be an
Peygamberler selamlıyordu seni inan
Ey Conkbayırı'nın Mehmed'i
Sen düşerken yere gökler ağlıyor idi
Toprak şahadet getirdi de senle beraber
Duydu tevhidini dağların o an her nefer
Arz'dan arşa bombalar bir kıyamet haliyle
Batı gurur duysundu canavar ahvaliyle
O korkuyla deniz durdu köpürmekteyken
Ki sen durmamıştın kendini toprağa atar iken
İsrafil verecekti tam da sur'un sesini
Durdu bekledi çünkü
Son kez sen vermekteydin mübarek nefesini
O an bütün şefkati Allah'u Teala'nın
Miraca çıkıyormuşsun gibi yanındaydı
Ve bütün nesli ashab'ı kiramın
İlk kez ağlamaktaydı
Ey Kirte'nin,Anafartaların
Kanlısırtın Ahmed'i
Bilerek görmeyeceğini üç dakika sonrayı
Elinde Kur'an,dilinde vatan
Seni sipere atan iman
Ne muazzam bir imandı ki
Doksan sene sonra duyan
Tekrar tekrar titredi
Ey anasının son bir kez öpemediği
Pırıl pırıl yüzündeki gülümsemeyle can veren Halil
Ey 57.Alay, ey kefensiz 253000 vatan yiğidi
Ey bu toprakların ölümsüz şehitleri
Belki bir gün gelir de
İzi kalmaz tarihin
Sözü geçmez beşerin
Ve hatırlanmaz olur da bir dakika öncesi
Yine hatırası silinmez
Ahmed'in, Mehmed'in, Kemal'in
Gökler alıp başını gider
Yerse çoktan küsmüştür
Bir umman gibi sis çökmüştür
Ve rengi gridir artık heryerin
Çevir kafanı ve bak
Toprağı yine kırmızıdır
Çanakkale'nin788 kez okundu.
Site Yöneticisi tarafından eklendi.
Can Burak Bakırdöven
Alışkanlık yapmaktan vazgecemediklerin bence.
Can çıkar da huy çıkmaz derler ya hani..
Çantasız dışarı çıkamassın mesela.
Beşer olmak sonradan kazanılan bir vasıf, onun da bir sonu var: Ölüm. Nitekim nice peygamberler geçti, hiçbiri bu alemde kalmadı, hepsi Rablerine döndüler. Çünkü hayatta insanın başına geleceğinden kesinlikle emin olduğu tek bir şey varsa, o da ölümdür.
Ölüm ise Kelebeğin Kanatlanıp Uçmasıdır.
Şu an en çok sevdiğim şiiri dinliyorum...
Şu an Mutluluğu Sevgiyi dinliyorum.
En çok sevdiğim şiiri dinlerken de huzur buluyorum kafamı dinliyorum.
Şu an dinlediğim şiir ise İbrahim Sadri (ADAM GİBİ) Şiiri ni dinliyorum...
aşk iki kişiyle yaşanan kocaman bir dünya.her bitişinde acı veren.can yakan bir yaşam..yaşayan bir pişman yaşamayan bin pişman...
sendemi bizi bıraıp gidecektin..
YUSUF HAYALOĞLU
Hani benim gençliğim nerde
Bilyelerim topacım
Kiraz ağacında yırtılan gömleğimi
Çaldılar çocukluğumu habersiz
Penceresiz kaldım anne
Uçurtmam tellere takıldı
Penceresiz kaldım anne
Uçurtmam tel örgülere takıldı
Hani benim gençliğim nerde
Ne varsa bu gençliği yakan
Ekmek gibi aşk gibi
Ne varsa güzellikten yana
Bölüştüm büyümüştüm
Bu ne yaman celişki anne
Kurtlar sofrasına düştüm
Hani benim gençliğim nerde
Hani benim sevincim nerde
Akvaryumum kanaryam
Üstüne titrediğim kaktüs çiçeği
Aldılar kitaplarımı sorgusuz
Duvarlar konuşmuyor anne
Açık kalmıyor hiç bir kapı
Hani benim gençliğim nerde
Yağmurları biriktir anne
Çağ yangınında tutuştum
Hani benim gençliğim nerde