Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Şiir Benim Hasretimdir


Şiir benim hasretimdir, huyumdur
Şiir benim yıkandığım suyumdur
Gül mevsimde cemre düşer şiire
Şiir benim sığınağım, koyumdur

Kâh âşık olur şiire susarım
Kâh aşkı bulur şiire susarım
Güzelde coşar şiirdir tasarım
Şiir benim düğün, dernek, toyumdur

Kendimden kaçsam şiirde dururum
Aşkı, sevdayı şiirde bulurum
Şah mısralarda yanar, kül olurum
Şiir benim alevimdir, korumdur

Şiir benim, ben şiirim Eleste
Bazen ırak, bazen de bir nefeste
Hak’ta olan hakkı haykıran seste
Şiir benim dilimdeki gülümdür

Sevgiyi tüketirim görünende
Vuslat ikinin bir olması bende
Bütün yollar dört bir yana gidende
Şiir benim Bire çıkan yolumdur.

(www.ihsankurt.net)

İhsan Kurt

İnsana ferdî bir irade, akletme, düşünebilme şuuru verilmiştir. İnsanda 'ben'i hor görmek, dışlamak, bir anlamda insanda varolan kıymetleri yok saymaktır. Tabiat 'ben' şuuruna sahip değil, insan 'ben' şuuruna sahiptir. Bunun için Yunus;

'Beni bende demen bende değilim,
Bie ben vardır bende benden içeri' demiştir.

Karakter; büyük olmak için kimseye iltifat etmemek, kimseyi kandırmamak, kimseye yalan söylememek, kimseye olduğundan farklı görünme çabası içerisine girmemektir.

Gece sadece güneşin, aydınlığın olmadığı zaman değildir. Gece sadece aydınlıkları koğan karanlıklar da değildir.
Gece kör-kütük düşünce, isteyerek saplantıdır zihinlerde
Gece, fikirlerin esirleştiği, seviyesizleştiği durumdur beyinlerde
Gece, her türlü 'ak'a karşı durmak, karşıya varamamaktır
Gece, iradesine sahip olamamak, sözünde duramamaktır.