O; çöle inen nurdur. bugün artık çölleşmiş olan gönüllere de ineceği günü gözlerimiz ufukta hasretle bekliyoruz. birgün nam-ı celil-i Muhammedi güneşin doğup battığı her yere ulaşacak. bunu ondan duyduk. biz de bunu oldurmak için çalışmalıyız. zaten çalışsak da çalışmasak da olacak. ne diye dışında kalalım? O şehitlerin Efendisidir. bir şehit bile ölmezken O'na nasıl öldü deriz. O Sina çölünde Yavuz'un önündeydi. Surların önünde Fatih'le birlikte İstanbul'daydı. Çanakkale'de conk bayırındaydı. Boğaza mayınların nasıl dizilmesi gerektiğini Çavuşa rüyasında tarif ediyordu. Ve Rabbine dua ediyordu. 'aman' diyordu. 'anadolu kalsın, burası islamın son karakolu' diyordu. şimdi O'na nasıl öldü deriz? O hala içimizde. ama O'nu anmadığımızdan üzgün, kırgın. 'Ya Resulallah! ' diye seslenin. O; 'Ben burdayım! ' diyecek kadar yakındır size. Efendimize sonsuz salat ve selam olsun. O'nu anışımızı melekler O'na haber verecektir.
Hazret öntakısını söylemek veya söylememek tabi ki bu işin ana fikri değil. Biz ona zaten kalbimizin en derinliklerinden gelerek 'EFENDİMİZ' diye hitab ederiz. o benim efendimdir. seyyidimdir. yaşça benden büyük birine bile 'abi' derken ona nasıl adıyla hitab edeyim? ama ağzımdan kaçarsa da benim efendim(s.a.v) bunu çok önemsemeyecek kadar yücedir herhalde.
Abd kul demektir. Abdullah da Allahın kulu.
camiler serbest ama, bütün yolları yasak
onlar meydana hakim, bizse camide tutsak..
N.F.K.
O; çöle inen nurdur. bugün artık çölleşmiş olan gönüllere de ineceği günü gözlerimiz ufukta hasretle bekliyoruz. birgün nam-ı celil-i Muhammedi güneşin doğup battığı her yere ulaşacak. bunu ondan duyduk. biz de bunu oldurmak için çalışmalıyız. zaten çalışsak da çalışmasak da olacak. ne diye dışında kalalım? O şehitlerin Efendisidir. bir şehit bile ölmezken O'na nasıl öldü deriz. O Sina çölünde Yavuz'un önündeydi. Surların önünde Fatih'le birlikte İstanbul'daydı. Çanakkale'de conk bayırındaydı. Boğaza mayınların nasıl dizilmesi gerektiğini Çavuşa rüyasında tarif ediyordu. Ve Rabbine dua ediyordu. 'aman' diyordu. 'anadolu kalsın, burası islamın son karakolu' diyordu. şimdi O'na nasıl öldü deriz? O hala içimizde. ama O'nu anmadığımızdan üzgün, kırgın. 'Ya Resulallah! ' diye seslenin. O; 'Ben burdayım! ' diyecek kadar yakındır size. Efendimize sonsuz salat ve selam olsun. O'nu anışımızı melekler O'na haber verecektir.
Hazret öntakısını söylemek veya söylememek tabi ki bu işin ana fikri değil. Biz ona zaten kalbimizin en derinliklerinden gelerek 'EFENDİMİZ' diye hitab ederiz. o benim efendimdir. seyyidimdir. yaşça benden büyük birine bile 'abi' derken ona nasıl adıyla hitab edeyim? ama ağzımdan kaçarsa da benim efendim(s.a.v) bunu çok önemsemeyecek kadar yücedir herhalde.