Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Bu sene okumak zorunda olacağım bölümü çağrıştırmaktadır.

Bebek gibi surata sahip,taş gibi olan hatun hanımkız.Kıskanılacak güzelliğe sahiptir.

Son duraktır.O da kara topraktır.

2007 yılında mezun olduğum güzide lisemiz.Pek şirin,pek güzeldir.Denize bakar,hocaları iyidir,hoştur(Orhan Keskin hariç) Şimdiler de ise yastadır,nedeni ise; benim zamanımda da okul müdürü olan İsmail Çokal'ın hayatını kaybetmesidir.Hepimizin başı sağolsun.

Küçük güzel bir sahil kentimizdir,burada doğmaktan büyük haz ve mutluluk duymaktayım.Bu kentte her adım başı 18-22 yaşındaki gençlerede rastlamak mümkündür.Ayrıca sayın(!) belediye başkanımız olan zat-ı gıcık Mehmet Turgut beyefendi, sahildeki yerlere yeşil yeşil ışıklandırmalar koydurarak daha da güzelleştirmiştir kentimizi.Neden yeşil rengi seçtiğide burada ayrı bir tartışma konusudur.Bu aralar pek gündemdedir yeşil rengi tercih etme sebebi.

Zamanın da tv'de yayımlanan iğrenç programın adıdır.Ne mutlu ki yayınlarına son verilmiş,halkımızda rahat bir nefes almıştır.

Bir halta yaramayan,öyle ortalığa salınmış zavallı insancık.

Egoyu aşmaktır,büyük erdemdir,insanlıktır.

Adının söylenmesi bile insana mutluluk,huzur veren büyük ozan.Efenim bir dörtlüğünü de yazamadan geçemeyeceğim:

Gönül bir deryadır dalgası dinmez
Her güzele meyil verip dost denmez
Taşıma su ile değirmen dönmez
Dökülür çarka su kendinden olur

Dipnot: Büyük ustaya bin selam olsun...

ne güzel geçti bütün yaz,
geceler küçük bahçede...
sen zambaklar kadar beyaz
ve ürkek bir düşüncede,
sanki mehtaplı gecede,
hülyan, eşiği aşılmaz
bir saray olmuştu bize;
hapsolmuş gibiydim bense,
bir çözülmez bilmecede.
ne güzel geçti bütün yaz,
geceler küçük bahçede.

Dizelerinin sahibi büyük üstad.