Kültür Sanat Edebiyat Şiir

mutluluk sensiz yarım kalıyor be para..

ahh aşk..........
bu sefer dalgaların derinden geliyor.........
sarsılıyorum............
beni yıkma........

Bir bulut geçiyor penceremin önünden, bırakıveriyorum kendimi içine.
Yumuşak, sessiz bir düşüş..
Sanki hayata, sevdaya, sana tutunuyorum.
Yüzüm sesine değiyor, gülümsüyorum.
Bir an dönüyorum geçmişin karanlığına.
Senin olmadığın zamanlara.
Sensiz olduğum, yanmadığım, yanamadığım zamanlara,
Ve buradayım..
İşte yine, tam ortasında yolun.
Yollar ki, belli değil nereye çıkacak sonları...
Sensizliğin ne demek olduğunu şimdi daha iyi anlıyorum..
Fark ediyorum ki, sensizlik diye bir şey yok aslında.
Seni bana katalı kendimi bensiz bırakmışım bir uçurum kenarında.
Sen neysen o olmuşum.
Yalan demişsin yalan,
Sevda demişsin sevda.
Ben sen olalı, benim ölümüm olmuşum..
Bense seni, kendine bırakıyorum sevdiğim...
Sana başka sözüm yok,
İstersen gidersin..
Ama belki bende kalmak istersin...
Ne dersin?

El çek tabib el çek yaram üstünden
Sen benim derdime devâ bilmezsin
Lokman hekim gelse bulunmaz çare
Yaram yürektedir sarabilmezsin

İçerim yanıyor dışım havai
Çekmeyen ne bilir aşkı sevdayı
Felek viran etti gönlüm sarayı
Yaram yürektedir sarabilmezsin

dersem bigün yalandır inanma buna.

biraz üzgün biraz dargın işte öyle sessiz kaldım ardından:(

Uğrunda her seyi, ölümü bile
Göze aldım nanköre çıktı adım
Bak dünya ağlarken aşk diye diye
Ben sana bir türlü yaranamadım

Deli fırtınam, deli gözyaşım,
Deli yağmurum, bebeğim,
Üşüdün yine, sakın titreme,
Bırak üstünü örteyim.

gözlerimde yaş
kalbimde sızı
unutmadım seni
unutamadım
unutamadım
ne olur anla beni

Ne zaman seni düşünsem
Bir ceylan su içmeye iner çayırları
Büyürken büyürken gördüm gülüm
Her akşam her sabah seninle
Yeşil bir zeytin tanesi
Bir parça mavi deniz alır beni