Kültür Sanat Edebiyat Şiir

'Zor bir durumla karşı karşıya kaldığımda eğer yapabileceğim birşey yoksa bunu unutmaya çalışıyorum.Gelecek için endişelenmiyorum,çünkü hiç kimsenin gelecekte olacak şeyleri şekillendirebileceğini sanmıyorum.Geleceğimizi etkileyen o kadar çok güç var ki! '

Olayları idare edemediğimi gördüğüm zaman,onların kendi kendilerini idare etmesini bekliyorum.

Bütün mutlu ve başarılı insanların,kaçınılmazla işbirliği yaptıklarını,hayatlarını üzüntüden uzak sürdürdüklerini öğrendim.Bunu yapmasalardı yaşadıkları baskının altında ezilirlerdi.

Ah yaşadıklarımızdan zevk almaya bakalım.
Tozlu toprağa girmeden önce.
Şarapsız,şarkısız,şarkıcısız ve sonsuz,
Tozlu toprağın altına yatmadan önce.
Ömer Hayyam

Bugüne bir bak!
Çünkü bu,gerçek hayat.
Bugünün kısalığında yatar,
Varlığımızın tüm doğruları
Ve tüm gerçekleri,
Büyümenin hazzı,
Hareketin zevki,
Ve parlaklığı güzelliğin.
Dün bir düşten ibaretti.
Yarınsa bir hayal.
Bugünü iyi yaşamak,
Dünü tatlı bir düş.
Yarını umut dolu kılar.
İşte bu yüzden bak,
Bugüne bir daha.
Ve yeni doğan günü selamla!

Düğmeye basın ve geçmişin demir kapılarının kapandığını,dünlerin geride kaldığını duyun.
Geleceğin yükünü dününkiyle birleştirip bugün taşımaya kalkarsanız yıkılırsınız.
'Tanrım bize yalnızca bugün yiyebileceğimiz kadar ekmek ver.'
'Artık hiçbirşey için üzülmeyeceğim.Geçmişte yaptıklarımdan pişmanlık duymayacağım.Gelecek konusunda endişelenmeyeceğim.Unutmayın! Bugün bir daha doğmayacak.'

Çok sıradan ve hemen her gün kullandığımız,böylece gerçek anlamını yitirmiş bir kelime.
Şimdi şunu çok iyi biliyorum ve anlıyorum ki,gerçek bencillik,katıksız benciller çok tehlikeli insanlar.
İlk tanıştığınızda size kendinizi çok özel hissettirmeyi biliyorlar.Ve bu yöntemle kanınızı,etinizi,derinizi,ruhunuzu emiyor ve tüketiyorlar. Daha sonra sizi nasıl ve ne şekilde fırlatıp atacaklarını da çok iyi biliyorlar.Sizi bu fırlatışları öyle değersizleştiriyor,öyle acıtıyor, öylesine yaralıyor ki eğer hala ölmemiş,intihar etmemişseniz, yerinizden doğrulup yaşama devam edebiliyorsanız yine de bir zombiye dönüşmüşsünüzdür.Ve artık bir sürü yönünüz ya törpülenmiştir ya yokolmuştur.Artık eskisi gibi gönülden ve koşulsuz sevemezsiniz,artık insanlar için karşılıksız ve dostça birşeyler yapamazsınız,artık delicesine aşık olamazsınız; türkçesi artık siz siz değilsinizdir,siz artık çağa uygun formatta,çağa gerekli bir insansınızdır.Benciller sistemin gönüllü eğitmenleridir.

Tanrıça,
Yaratan,doğuran,esirgeyen,hayat veren,bağışlayan,kendi başına varolmaya vakıf olan,kendinden başka birşeye ihtiyaç duymayan,huzur veren,koruyan,kollayan,yokeden,aydınlatan,öğreten..........

Dostluk,hakkında çok konuşulan,çok düşünülen,hatta temcit pilavına dönüştürülmüş ama gerçekte var olmayan birşey.Dostluk belki bir ideal,belki bir hayal.Nasıl anlatsam bilmem ki,sanki zaman makinesi yapma hayali gibi,sanki uzayda dünya benzeri bir gezegen bulup oraya yerleşmek gibi bir hayal.Belki gerçekleşir, ama kimbilir ne zaman, cinsinden bir hayal.Oysa biz bu bencillik denizi toplumunda hepimizin hayali olan dostluk idealinden her geçen gün daha çok uzaklaşıyoruz.Peki nasıl olur,bu ne saçma şey diyeceksiniz.Herkes istiyorsa niye gerçekleşmez bir hayal.Çünkü herkes kendine bir dost edinmeyi hayal ediyor,kimse ideal bir dost olmayı hayal etmiyor.Ya da herkes dostluğunu,çok iyi bir dost olmanız karşılığında vermek istiyor.Kimse karşılıksız dostluk sunmuyor.
DOST
Dinler
DOST
Yargılamaz.
DOST
Paylaşır
Kıskanmaz
Yardım eder ama isterseniz
Samimidir
Asla arkanızdan iş çevirmez,hakkınızda dedikodu yapmaz.
DOST
Yapıcı öğütler verir,ihtiyaç duyarsanız.
DOST
Dingince ve saatlerce susar,öyle gerekiyorsa.
DOST
Saatlerce konuşur,sohbet istiyorsanız
DOST
Yine de bütün kararları size bırakır,karışmaz,müdahale etmez,gerekiyorsa sizi size bırakır.Bazen yalnızca onun varolduğunu bilmeniz yeterlidir çünkü...
Var mı arkadaşlar içinizde böyle bir dost olabilirim diyen.Her yiğidin harcı değil di mi?

Sıradan ve masum bir tarih gibi görünüyor değil mi? Hem de hazan mevsimi,hüzün vs.Evet hüzün ama acılara gark olmuş bir hüzün.Evet acının bini bir para!
KAN,GÖZYAŞI,ÇARESİZLİK,KİN,NEFRET,KORKU,ALDATILMA,YOKOLUŞ,KARANLIK.........
Hazan gibi sıradan bir lafla hiç uymuyor değil mi? Kendimizi aldatmayalım.Korku bizim damarlarımızda akan kan,korku bizim adımız,korku bizim toprağımız,hatta biz korkuyuz.Artık bütün bunlarla bir adım daha yürüyemeyiz.İşte size sıradan bir tarih,işte size hüzünlü bir sonbahar.
Eylülde gel!