Ünlü şef Arturo Toscanini'nin (1867 - 1957) Güney Amerika turnesinde repertuvara aldığı ilk Amerikan eseri de Barber'ın Yaylı Çalgılar için Adagio'sudur...
İlk kez New York'ta 5 Kasım 1938'de, Toscanini yönetimindeki NBC Senfoni Orkestrası tarafından radyo konserinde seslendirilen Adagio, aslında 1936'da bestelenen ve aynı yıl Roma'da Pro Arte Kuarteti tarafından ilk kez çalınan Si Minör Yaylı Çalgılar Dörtlüsü Op.11'in ağır bölümünden düzenlenmiştir... Kontrbas ve viyolonsel partileri yer yer duble edilmiş ve daha geniş boyutlu bir eser haline getirilmiştir... Tek temalı, sade ve lirik bir yapıya sahip olan Adagio'da uzun melodi cümlesi değişik çalgılarda işlenir: Önce kemanlarda duyulur; sonra viyolalarla kanon biçimi benzetim (imitasyon) ile genişler... Sonra tema viyolonsellere geçer ve derece derece tiz yaylı çalgılara ulaşır... Bir pause'den (ara) sonra birinci keman ve viyolalar temayı oktavlarla yineler... Armoni olarak zenginleştirilerek büyük bir gerilim elde edilir; melodi daha sonra, eserin orijinal tonalitesinde erir ve majör bölümde karşı tonalitelerin gelişmesiyle çok hafif (pianissimo) bitişe ulaşır...
Op.30 'La Princesse Jaune' adlı operası da Opéra-Comique'de fiyaskoyla sonuçlandı; Wagner'in yandaşı suçlamalarından 1873'teki Op.33 La minör Viyolonsel Konçertosu da nasibini aldı... Çocukluğundan beri sağlığı bozuk olan ve 1873 Ekim'inde Fransa'yı terkeden besteci, Cezayir'e yerleşti ve sağlığıyla ilgilendi... Bir mucize gibi iki ayda iyileşerek Samson ve Dalila Operası'nın üçüncü perdesini tamamladı... Fransa'ya döndüğünde, 1873 Aralık'ında 'Phaeton' ve 1875 Ocak'ında 'Danse Macabre' da aynı başarısızlıkla karşılaştı... Bu arada 3 Şubat 1875'te taşra kenti La Catea'da, öğrencisinin 19 yaşındaki kızkardeşi ile evlendiği zaman 40 yaşındaydı (ama iki çocuğunun ölümünden sonra 1881'de eşiyle çıktığı tatilde Camille Saint-Saens kapıdan habersizce çıkıp gidecek, eşini bir daha hiç görmeyecektir) .
O yıl yazdığı Do minör 4. Piyano Konçertosu 31 Ekim 1875 günkü konserde yine besteci tarafından yorumlanınca Henri Cohen şu eleştiriyi yazar: 'Bay Saint-Saens baş tacı ettiği modern tarzın yanılgılarını tekrarlamıştır.' Aslında konçertonun formu da hiç alışılmış tarzda değildir: Birbirine bağlı iki bölümle onların arkasına gizlenmiş iki ayrı bölmeden oluşur... Bu fasad arkasında klasik senfoni formunun dört bölümü Liszt'in tek bölümlü konçertosunu örnek almış gibidir... Konçertonun birinci bölümünün ilk kısmı ve ikinci bölümün ikinci kısmı varyasyon prensibine bir övgü olarak ele alınır... Ayrıca tüm kısımlar arasında cyclique (dönemsel) uygulamaya göre senfonik bütünlüğün vurgulanması için tematik bağlar gözetilmiştir... Konçerto ayrıca, armoni altına gizlenen kromatizmi, polifonik girişleri, virtüozluk ile senfonik gelişim arasında çok ustalıkla kurulmuş dengesi, piyano ile orkestra arasında görev bölümüyle ve de finalin çok popüler temasıyla ilgi çeker...
Unwritten...
Nicola Benedetti Plays Szymanowski, Chausson, Saint-Saëns, Massenet, Brahms, Tavener...
- NACA, the predecessor of NASA, is founded...
3.3.1915
Ümit Sayın (1961)
'Thirteen Women' (1932)
George Archainbaud
...
Ünlü şef Arturo Toscanini'nin (1867 - 1957) Güney Amerika turnesinde repertuvara aldığı ilk Amerikan eseri de Barber'ın Yaylı Çalgılar için Adagio'sudur...
İlk kez New York'ta 5 Kasım 1938'de, Toscanini yönetimindeki NBC Senfoni Orkestrası tarafından radyo konserinde seslendirilen Adagio, aslında 1936'da bestelenen ve aynı yıl Roma'da Pro Arte Kuarteti tarafından ilk kez çalınan Si Minör Yaylı Çalgılar Dörtlüsü Op.11'in ağır bölümünden düzenlenmiştir... Kontrbas ve viyolonsel partileri yer yer duble edilmiş ve daha geniş boyutlu bir eser haline getirilmiştir... Tek temalı, sade ve lirik bir yapıya sahip olan Adagio'da uzun melodi cümlesi değişik çalgılarda işlenir: Önce kemanlarda duyulur; sonra viyolalarla kanon biçimi benzetim (imitasyon) ile genişler... Sonra tema viyolonsellere geçer ve derece derece tiz yaylı çalgılara ulaşır... Bir pause'den (ara) sonra birinci keman ve viyolalar temayı oktavlarla yineler... Armoni olarak zenginleştirilerek büyük bir gerilim elde edilir; melodi daha sonra, eserin orijinal tonalitesinde erir ve majör bölümde karşı tonalitelerin gelişmesiyle çok hafif (pianissimo) bitişe ulaşır...
...
HWV 67 - 'Solomon'
Loreena McKennitt - 'Parallel Dreams'
...
Op.44
...
Op.30 'La Princesse Jaune' adlı operası da Opéra-Comique'de fiyaskoyla sonuçlandı; Wagner'in yandaşı suçlamalarından 1873'teki Op.33 La minör Viyolonsel Konçertosu da nasibini aldı... Çocukluğundan beri sağlığı bozuk olan ve 1873 Ekim'inde Fransa'yı terkeden besteci, Cezayir'e yerleşti ve sağlığıyla ilgilendi... Bir mucize gibi iki ayda iyileşerek Samson ve Dalila Operası'nın üçüncü perdesini tamamladı... Fransa'ya döndüğünde, 1873 Aralık'ında 'Phaeton' ve 1875 Ocak'ında 'Danse Macabre' da aynı başarısızlıkla karşılaştı... Bu arada 3 Şubat 1875'te taşra kenti La Catea'da, öğrencisinin 19 yaşındaki kızkardeşi ile evlendiği zaman 40 yaşındaydı (ama iki çocuğunun ölümünden sonra 1881'de eşiyle çıktığı tatilde Camille Saint-Saens kapıdan habersizce çıkıp gidecek, eşini bir daha hiç görmeyecektir) .
O yıl yazdığı Do minör 4. Piyano Konçertosu 31 Ekim 1875 günkü konserde yine besteci tarafından yorumlanınca Henri Cohen şu eleştiriyi yazar: 'Bay Saint-Saens baş tacı ettiği modern tarzın yanılgılarını tekrarlamıştır.' Aslında konçertonun formu da hiç alışılmış tarzda değildir: Birbirine bağlı iki bölümle onların arkasına gizlenmiş iki ayrı bölmeden oluşur... Bu fasad arkasında klasik senfoni formunun dört bölümü Liszt'in tek bölümlü konçertosunu örnek almış gibidir... Konçertonun birinci bölümünün ilk kısmı ve ikinci bölümün ikinci kısmı varyasyon prensibine bir övgü olarak ele alınır... Ayrıca tüm kısımlar arasında cyclique (dönemsel) uygulamaya göre senfonik bütünlüğün vurgulanması için tematik bağlar gözetilmiştir... Konçerto ayrıca, armoni altına gizlenen kromatizmi, polifonik girişleri, virtüozluk ile senfonik gelişim arasında çok ustalıkla kurulmuş dengesi, piyano ile orkestra arasında görev bölümüyle ve de finalin çok popüler temasıyla ilgi çeker...
...
BACH - Complete Cantates - Ton Koopman...