© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Ataturk'un yahudi oldugu yalani tamemen ingiliz istihbaratinin tarihsel yanilgisidir...
Arada sirada boyle gruplar cikar ve pop listelerine bile girer. Fakat ne kadar sonradan album cikartsalarda o hit olan sarkilarinin golgesinde kalirlar, agizlariyla kus tutsalar bile eski ihtisamlarina zor donerler. Ne demek istiyor bu herif derseniz, pop listelerine belli gruplar girer, daha cok piyasa yapmak istedikleri, benzetme yerindeyse sagmalik inekleri ilk ona sokmaya calisirlar. Arada sirada piyasaya karsi muzik turlerinden suru psikolojisini tatmin etmek icin bir kac grup koyarlar. Bu gruplar kole sahiplerinin evinde yasayan rahat kolelere benzerler, gelen giden zengin misafirlarin soytarisi bile olurlar, ama ahirda yatan koleler (yani gercek hayranlari) tarafindan sevilmezler. Daha iyi benzetme vermek gerekirse evcil kopege kemik atar gibi bu gruplari piyasa surerler...
Mesela Zombie sarkisi listeler girdiginde ayni zamanlarda Arrested Development adinda bir zenci grubu da listelere girmisti, dedim ya arada sirada cikar boyle farkli gruplar ve pop listelerine girerler, benzer sekilde yillar sonra Evanescence grubu da listelere girdiginde Black Eyed Peas adinda ki grupta listeleri zorladi. Yani biri Rock digeri Rap-Hip-Hop tarzina kacmasi tesaduf degil yukarda anlattigim gibi muzik endustrisinin bir taktigidir. Bu gruplar bir kac tane hit sarki yapar, arada sirada yine parlarlar fakat ne kadar album cikartmaya devam etseler de yanki uyandirmazlar. Sanki guvercinlere yem atar gibi halki cekerler, ve veletleri mutlu ederler, cunku dinleyenler havaya girerler bak ben de rock mock rap dinliyorum gibilerinden. Muzik tarihinde milletin avuntusu olsun diye boyle cok grup vardir. Zamanin piyasa karsiti olan Metallica bile bu avuntu grublar arisina girmistir.
Neden boyle yaziyorum diye merak ediyorsaniz, bu bahsettigim gruplarin muzik tuurlerinin tarihine bakin, hepsi anti-piyasa kulturunden gelir.
Yani dusunun Cranberries, Zombie sarkisinin oldugu ''No Need to Argue'' albumunden sonra dolu album cikartmis ancak bir kac sarkisi parlamis ve diger cogu albumu dikkate alinmamistir, onlari vezir eden piayasa sonra rezil etmistir. Halk ise avamligina yani suru psikolojine devam edip sarkinin sozlerine bile deger vermeden sarkiyi agzilarindan dusurmezler. Yani dusunun, sarki da politik agirligi olan cok mesaj vardir ama ilk hit oldugunda elinde bira sisesi diger kolu bara dayili agzinda zombi zombi diye kendi capinda piyasasini yapmaya calisan dolu ciks vardi ama ne diger albumlerini bilir, ne de grubun verdigi mesaja onem verir. Boyle acinacak duruma duser grup...
Bu gruplar ne kadar klaiteli olsalar bile, piyasa onlari tuyleri yolunmus horoza cevirir, yine de ne kadar azalsa bile gercek hayranlari onlari kucaklamaya devam ederler.
Konserlerine gideli yillar oluyor ama aklimda kalan konserlerdendir. Konserlerinde cok farkli bir hava estiriyorlardi, sanki Hindistan yeni gelmis Beatles grubu gibilerdi. Sahne tasarimi Hindistan motifleriyle dolu, grubu beklerken arka fonda hidistanin mistik muzikleri, dinlemek bile insanin basini dumanliyordu... Hatta seyirciler bile 68lerden firlamis gibiydiler, sarkilari haric her sey o donemden cikmis gibiydi. Millet cekip cekip birbirine pas ediyor, sakallar saclar uzun, bakimsiz, daginik tam TV de gordugumuz 68 ortami idi. Ortam o kadar iyi ve insanlar o kadar sicak ve iciceydi ki belki bu yuzden abimle konserlerine gitmeme o zamanlar pisman olmustum cunku abim kizar diye fazla kaynansamamistim etrafla. Abimle ikimiz sasirmistik 68li gorunumlu olmalarina ama sarkilari ortamla uyusmuyordu daha dogrusu sanirim abimden dolayi ben uyasamamamistim yine de degisik bir tecrube olmustu...
O kadar super bir grup degil ama liseden beri begenerek dinlerim. ''Three Snakes & One Charm'' ve ''Amorica'' albumlerinin kapaklari ne kadar etkileyici ise de pek ise yaramaz albumler bence, yine de diger albumlerinde kayda deger sarkilar bulmak mumkun. Hele hele ''Shake Your Money Maker'' albumundeki sarkilarina, ozellikle ''SHE TALKS TO ANGELS'' sarkisina, bayilirim. Tavsiye de ederim.
Sarki sozleriyle pek alakasi yok ama bu sarkiyi dionleyerek pencereden disariyi izlmeyi cok seveirm hele baharlari, bana lisede zamanlarinda odadamdan disari izledigim gunleri hatirlatir, hatta arkadaslarim misafir geldikleri onlarda disariyi zilerlerdi bu sarkiyla :) belki disariyi izlettiren bilinmedik bir havasi var ya da angles (melekler) demesi biinc altindan bulatlara kaydiriyor gozlerimizi.
SHE TALKS TO ANGELS
She never mentions the word addiction
In certain company
Yes, she’ll tell you she’s an orphan
After you meet her family
She paints her eyes as black as night, now
Pulls those shades down tight
Yeah, she gives a smile when the pain comes,
The pain’s gonna make everything alright
Says she talks to angels,
They call her out by her name
She talks to angels,
Says they call her out by her name
She keeps a lock of hair in her pocket
She wears a cross around her neck
Yes, the hair is from a little boy
And the cross is someone she has not met, not yet
Says she talks to angels,
Says they all know her name
Oh yeah, she talks to angels,
Says they call her out by her name
She don’t know no lover,
None that I ever seen
Yes, to her that ain’t nothing
But to me, yeah me,
It’s everything
She paints her eyes as black as night now
She pulls those shades down tight
Oh yeah, there’s a smile when the pain comes,
The pain’s gonna make everything alright, alright yeah
She talks to angels,
Says they call her out by her name
Oh yeah, yeah, angels
Call her out by her name
Oh, angels
They call her out by her name
Oh, she talks to angels
They call her out
Yeah, they call her out
Don’t you know that they call her out by her name
1978 yilinda kurulan en sevdigim en baba, en melodik punk grubu. Bugunku Hardcore muziginin temellerini olustururlar. Bence gercek punk anlayisini yasatan ve getiren nadir punk gruplarindan biridir. Yillar sonra ''Punk is not dead'' motosunu da cikartanlar bunlardir. Kendilerini hayranlarindan ayirmamislar, onlarin takildigi yerlerde yiyip icmisler hatta parasiz culsuzluklarina ragmen piyasaya ruhlarini satmamislardir. Politik yonleri cok agirdir yanlis hatirlamiyorsam belideye baskanligina bile aday gostermislerdir kendilerini.
Piyasaya karsi actiklari savasi sarki sozlerinde ve davranislarda cok rahat gorunebilir. Yanlarinda Sex Pistol halt etmis fakat Dead Kennedys Pistolsin golgesi altinda kalmistir. En kotusu punkcilar sex pistols'in ruhunu piyasa satmasinin acisini bu gruptan da cikartmislar. Hatta vokalisti olan P. O'Pillage bardan cikartip, piyasa oldun diye haksiz yere dovmuslerdir:(
Hic bir zaman piyasa olmaya calismayan grup ne kadar haklarinda spelikasyon yapilsa bile punk cizgisinden cok ayrilmamistir. Sarkilarinda ki melodiler cok rahat dinlenebilir, merak edenler ''California Uber Alles'', ''Viva Las Vegas'', ''I Fought the Law'', ''Holiday In Cambodia'', '' MTV Get Off The Air.'', ''Kill The Poor'' sarkilari bence ceksinler, neseli demeyim de dinlemesi eglenceli bence...
Bu sarkilarla cok kolay piyasa da hit olabilirlerdi, ama '' MTV Get Off The Air.'', sarki isminden de anlisilacagi gibi davalarindan vazgemediler. Politik yonleri daha cok irkciliga karsidir, ''Nazi Punks Fuck Off'' sarkilariyla bile irkcilik illetini kendi iclerinde karsi cikmislardir.
New Jersey, Italyanlarin cogunlukta oldugu sehrinden cikmis bir grup... Zaten grubun hepsi Italyan kokenli...
Ilkokulda ilk Iron Maiden dinledigimde, ne bu gurultu diye kenara atmistim. Sonra hazirlikta abimin albumlerinden Bon Jovi'yi dinlemeye basladim. Yani resmi olarak Metal muzigi dinlemeye elma sekerligi yapan ilk Bon Jovi oldu gerisi iplik sokugu gibi geldi... Hatta Bon Jovi'nin yaptigi cok yumusak gelip cok daha sert muzik turlerine bile kaymistim sonradan.
Bon Jovi dinlemeye basladigimda,10 ya da 11 yasindaydim sanirim, hala dunmus gibi dinlerim; eski rockcilardan kim kaldi heytire be dermisim:P.
O zamanlar hazirligi yatili olarak okurdum, her haftasonu yatili-ev-yatili otobus servisi ile gidip gelirdim. Yanimda el cantasi buyuklugunde mavi walkmanim, kulagimda Bon Jovi, Alan Parsons Project, Foreigner derken yillar gecmis aradan. Hatirlarim, Blue Jean dergisini hic kacirmazdim ve hic unutmam Bon Jovi'nin ozel sayisini vermislerdi, simdi catida bir yerlerdedir kesin. O zaman ki resimlerini gorseniz sasasarsiniz, ve ben de hala nasil etkilendigime sasarim :)
O zamanlar ''7800 Fahrenheit'' ile ''Slippery When Wet'' albumleri kulagimdan dusmezdi. Saclari kabarik ve daginik, altlarinda tideleri, bagir acik, gogus killari fora, biraz makyaj, biraz ondan bundan sundan derken moda katili olan 80lilerin glam gorunusleriyle ile hic de bilindik olan gorunumlerin de degillerdi ama yine de bir numara idiler ve ve hit olmayi cok kez basardilar.
''New Jersey'' albumleri ciktiginda listeleri alt ust ettiler, her kesin ortaklasa dinleyebilecegi hitler yapiyorlardi... Artik altlarinda dar jeanler, daha maco bir gorunus... Cogu kisinin ozellikle kizlarin odalarini, posterleriyle susluyorlardi ve uzun sure suslemeye devam ettiler...
Sonra ayrilma soylentileri basladi, bir kac solo calisma yaptilar,
''Keep The Faith'' albumu ciktiginda yine yakindan dinlerdim ama o eski hayranligimi kaybetmeye baslamistim. Soylentiler iyice araya girdi, yillar gectiginden tarihleri ve olaylari karistiriyor olabilirim ama konser icin Turkiye'ye geldiklerinde calkantilar oldugunu gozlerimle daha yakindan gordum. Grup elemanlarinin Jon Bon Jovi'nin golgesinde kaldigi belli oluyordu, her alkista onu gosterip geri cekilirler, Jon Bon Jovi 'ya yapmayin cocuklar'' gibilerinden utanirdi derken grup gerecektende dagildi. O zamana kadar belki grup icinde olan sirlari, dalgalanmalari en iyi gizleyebilen bir gruptu. Disardan koklu bir aile gibi gozukurlerdi. Fakat kapilari biraz aralaninca, seli kimse durduramadi.
Belki nesiller tuketmislerdi ama kendileri de tukenmisti, yine de kendi yollarini cizmeye calistilar, Richie Sambora pek basarili olamassa da, Jon, Bon jovi ismini yasatmaya devam etti. Yeni nesiller artik o eski Bon Jovi'yi degil sadece Jon'u Bon Jovi olarak tanimaya basladilar. Golgede kaldiklari dogru cikti.
Sonra, ''These Day'' albumu, grup bir daha geri donus yapti, yeni cikmis Boy Band gibiydiler,. Sanki hic o eski albumleri cikartmamamislar, hic o komik giysileri giymemisler gibiydiler. Her veledin agzinda ''It's My Life'' filan derken iyice koptum gruptan. Sanirim onlarda koptu iyice...
Artik nostalji olsun diye grubun eski albumlerini dinliyorum. Ne kadar piyasa olsalar da ''Tokyo Road'', ''Livin' On A Prayer'', ''Wanted Dead Or Alive'', ''Bad Medicine'' ve daha saymakla bitmez hayran oldugum sarkilarini hala hayran hayran dinlerim. Piyasa olan tepkime ragmen onlarin piyasa olusu beni hic rahatsiz etmememisti belki farkli zevklere sahip arkadasimlarimla ya da ailemle ortaklasa dinlenebilecek nadir gruplardan oldugu icindir, kim bilir... Ama konserde onbinlerce insanla avazim ciktigi kadar ''Runaway'' sarkisini cal diye bagirsakta calmamalari, iste bu beni kizdirmisti :) Yine de konser t-shirt'unu hala giyerim, karizmayi cizse bile:P.
Iste arada sirada Jon bon Jovi'yi dizilerde ve filmlerde gordum, en cok ''Sex and the city'' dizisinde ve ''John Carpenter's Vampires 2'' filminde gordugumde sasirmistim. Neyse uzattikca uzattim, baska zaman devam ederim belki...
ilginc bir rastlanti, merak ettim ben de simdi :)
Iste 70'lerin ilk punk gruplarindan birisi daha The Damned! ! !
Bir cok ilke imza atmislardir. Punk tarihinde ilk punk single albumunu cikartan, ilk defa tura cikan, ilk defa dagilip bir daha birlesen, (cengelli igneyi ilk defa kupe olarak takan:P) punk grubudur.
1976'nin Ocak ayinda kuruldu ve ilk albumlerini 1976 yilinin kasiminda cikartilar.
New Rose gibi cok baba bir sarkilari vardir. Daha cok punk rock gruplarini severim, yine de punk gruplari arasinda the damned ve dead kennedys gruplarina bayilirim :)
Punktan bahsedeceksek the damned grubundan bahsetmeden olmaz... Punkin olmazsa olmazlarindan.
Punk Rock ile Punk turunu birbirini karistirmazsak, ilk kuralan ve ilk punk albumu cikartan gruptur.
Zamaninda Sex Pistols mi yoksa Ramones mu ilk punk grubu diye tartisirdik, ama tarihler her seyi gosteriyor: Mart 1974 yilinda kuruluyor Ramones, Sex Pistols ise 1975 yilinin 1 ocaginda. Ramones ilk albumunu Mayis 1976 cikartiyor, Sex Pistols ise Kasim 1976 da...
Benim de fazla dinlemedigim bir grup ama Punk'tan bahsedeceksek buyrun size babasi: RAMONES :)