Be-neşinem o ser be pîş-i pâyet Ben hizem o cân konem fedâyet Ayakların yorgun başım için yastık olsun Senin gibi can yoldaşı için bin can feda olsun Be baht fena o reft nâçiz şod Felek goft handân ki in nîz şod Ölümlülük evrenine gitti o zavallı Felek dedi ki bu mutlu insan da gitti.
Temennâmız budur Hakdan çıkınca canımız tenden
Ayırmaya hemen Mevlâm seni benden beni senden
Ben bilmez idim nolduğunu mihnet-i hecrin
Der-hâb idim eyvah şimdi uyandım
Be-neşinem o ser be pîş-i pâyet
Ben hizem o cân konem fedâyet
Ayakların yorgun başım için yastık olsun
Senin gibi can yoldaşı için bin can feda olsun
Be baht fena o reft nâçiz şod
Felek goft handân ki in nîz şod
Ölümlülük evrenine gitti o zavallı
Felek dedi ki bu mutlu insan da gitti.
Ne tende cân ile sensiz ümîd-i sıhhat olur
Ne cân bedende gam-i firkatinde râhat olur.
Ne çâre var ki firâkınla eğlenem bir dem.
Kendi kendine ettiğin âdem
Bir yere gelse idemez âlem.
Bize kâfir demiş müftü efendi, Tut ben diyem O'na müselman.
Yarın vardıkta ruz-ı cezaya, İkimiz de çıkarız orda yalan.
Mahabbet, meveddet ve uhuvvetle Taala’ya emanet ol ve’s-selam! ...
Arz-ı hâl etmeğe cânâ seni tenhâ bulamam
Seni tenhâ bulıcak kendimi asla bulamam
bezm-i şevkün içre devr eyler felek bir câmdur,
câmda bir cür' adur aşkun şarabından şafak
gehi vuslatta aşık, gah mehcur
bu dünyadır gehi matem, gehi sur