Kültür Sanat Edebiyat Şiir

hüzün..
nikotin tadında birşey
ve alışkanlık yapıyor..

'biliyorsun ben hangi şehirdeysem,yalnızlığın başkenti orası..'

aman be Süreyya kimimize ayak uydursun bu başkent..

ayrılıkların yoktur nedeni. birden bire açarlar yapraklarını, savururlar bizi.
her karşılaşma ayrılıkla biter, her doğumun ölümle bitişi gibi.

ayrıldıklarıma benziyorum yavaş yavaş.
hissetmez oldum ateşi.
alışmak ayrılığa! ..

...
rüzgar
uzak karanlıklara sürmüş yıldızları
mor kıvılcımlar geçiyor içimden
dağınık yalnızlığımdan
...
bir yerlere yıldırım düşüyorum
ayrıldığımızı hissettiğim an
demirler eriyor hırsımdan

...
yıldızlar inanılmayacak bir irilikte
yansımalar tutmuş bütün sahili
çünkü yansımanında vahşi bir tadı var
öyle vahşi bir tad ki dayanılır gibi değil
çünkü ayrılıkda sevdaya dahil
çünkü ayrılanlar hala sevgili
...
sımsıcak bakışları suç ortağı
...
tek kişilik bir yalnızlığa bile
rahatça sığarız
...

sonunda insan arzularını sever, arzuladıklarını değil.

lütfen susmayın! ..
karşımda susanlardır düşük örneklerim..

bi tek dalımı bile sallandırmasın o rüzgar toprağımın üstünde.
öyle kırıldım ki o esintiyle değil parçalarımı bulmak adımı bile bulamayacaksın beyaz mermerler üstünde..

gülüp geçtim bu hayata. geçtim yerim belli oldu. giderken temizlik yapıp gitmek isterdim fakat sefil günlerini alıp hoş bahçeler veremezdim onlara..
geçtim, gülüp geçtim herşey üstüste geldi! ..
gelip geçtim dostlarım bahçenizden, bahçemde sizleri ağırladım hiç birinize ah edemez, dilim. kırgın olduğunu söyleyemez..
kalbime sormazlar umarım. benden habersiz konuşur o saçmalar genelde.. onun adına söz veremem..
gülüp geçin sizde..

terfi etmişsin gözüm.. turnanın gözü kulağı. atıp kesme fazla bak kurtaramam ellerinden.
başla çok bilmişim. ezer misin, ezilir mi?
kaybettin sen o ruhu. kimlere neler söylemişsin. bana susmuş.

bana susanın var parmağı bu ölümde. biri sen, bir o.
sen onu suçla, o da seni suçlasın.
bütün suç benim.