Kültür Sanat Edebiyat Şiir

pek sevgili edebiyat öğretmenim bu şiir sizindi bir vakit..

....
ağaçlar kuş gibi gülerdi
bir rüzgâr aklımı alırdı
sessizce bir cıgara yakardın
parmaklarımın ucunu yakardın
kirpiklerini eğerdin bakardın
üşürdüm içim ürperirdi
....


yine de siz de kalsın.

engellere, engellere rağmen...
22/2

evcil hayvan beslemek istemiyorsak, evcil hayvanlardan sakınmak gerek! ..
(ben-imizi)
bizletirsen; acır bir yanın! ..

http://www.izlesene.com/video/amator-rickyden-sessiz-sedasiz/39752

gruba bak hizaya gel :))
'Sanrı'

iki kalp arasında ki en kısa yolda
bir birimize sarılıp yürüyorduk
sen kalbimin en sol tarafında
merdivenleri tırmanıyordun
kim bilecekti ki aşklar nankör
bir daha kimseyi sevmeyeceksin

kendini gel de benim gözümden 'gör'
...

serdar bunu söylemek için ne çaba vermiş :) saygı göstermeli..
ya ben!
çevrimdışı muhterem sözüm sana :)
şimdi:
okuyup sırıtıyorsun tıpkı yazarken sırıttığım gibi :))

ya! ne desem az. ne gerek söze.. zaten sen biliyorsun :)

dünyanın hiçbir 10.26.15.28.1.'sı yalan söllememelidir.
...
ve içimde geri dönmek korkusu var.

'kendimi, kitapların kahramanlarından daha mühim bulduğum için, okumaktan sıkılıyorum'

eğer okumaktan sıkılsaydım bu kitap arası lakırdısını buraya yazamazdım..

bana kanatlarımı bıraktırdılar
bana ihaneti öğrettiler.

insan ölüyorsa acıdan ölür bir gün
kendine bir daha uğrayamadığından
koyduğu yerde durmayışındandır hayatın
hatanın dönüşsüz oluşundandır

hiç bir aşk titremez sonsuza değin
bütünlüğünü yitirişinden ölür bir mum
ve insan kanatlarından
ayrılır bir gün