betimleme deyince tasvir tasvir deyince orhan veli gelir akla:
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı önce hafiften bir rüzgar esiyor yavaş yavaş sallanıyor yapraklar, ağaçlarda; uzaklarda, çok uzaklarda, sucuların hiç durmayan çıngırakları istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı kuşlar geçiyor, derken yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık. ağlar çekiliyor dalyanlarda bir kadının suya değiyor ayakları istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı serin serin Kapalıçarsı cıvıl cıvıl Mahmutpaşa güvercin dolu avlular çekiç sesleri geliyor doklardan güzelim bahar rüzgarında ter kokuları istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı başımda eski alemlerin sarhoşluğu loş kayıkhaneleriyle bir yalı dinmiş lodosların uğultusu içinde istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı bir yosma geçiyor kaldırımdan küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar. bir şey düşüyor elinden yere bir gül olmalı istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı bir kuş çırpınıyor eteklerinde alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından kalbinin vuruşundan anlıyorum istanbul'u dinliyorum.
'turko! '
mesela güzellik
ya da mutluluk
kişiye göre değişen.
denize kıyısı olan bir şehirdeyseniz
balıkçı motorlarının sesi
martı sesi...
tabi ki şehrin karmaşası henüz başlamadıysa!
kitap demek.
mis gibi matbaa kokusu demek.
çocuk sesi..
müridleri sarıp sarmalamış.
sırtı yere gelmez kolay kolay.
kalbim bir pusula
sana döndü her fırsatta.
eşi yok dünyada,
bu zamanda bak bu sevda...
nilüfer' in 1972 tarihli ilk 45' liği.
cem yılmaz' ın 20 ekimde vizyona girecek olan, mazhar alansan ve özlem tekin' le beraber rol aldığı ve aynı zamanda yönettiği filmi.
duyumlara göre ağlatacağa benzermiş. pek inanasım gelmiyor ya, neyse..
cümbür cemaat vicdan ha!
hangi konuda,
ne sebeple?
o nerenin kazası!
hadi canım sende!
betimleme deyince tasvir
tasvir deyince orhan veli gelir akla:
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
önce hafiften bir rüzgar esiyor
yavaş yavaş sallanıyor
yapraklar, ağaçlarda;
uzaklarda, çok uzaklarda,
sucuların hiç durmayan çıngırakları
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
kuşlar geçiyor, derken
yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
ağlar çekiliyor dalyanlarda
bir kadının suya değiyor ayakları
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
serin serin Kapalıçarsı
cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
güvercin dolu avlular
çekiç sesleri geliyor doklardan
güzelim bahar rüzgarında ter kokuları
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
başımda eski alemlerin sarhoşluğu
loş kayıkhaneleriyle bir yalı
dinmiş lodosların uğultusu içinde
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
bir yosma geçiyor kaldırımdan
küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
bir şey düşüyor elinden yere
bir gül olmalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
istanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
bir kuş çırpınıyor eteklerinde
alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum
dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum
beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
kalbinin vuruşundan anlıyorum
istanbul'u dinliyorum.