© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
hüzün ve buruklukla sessizce izmirimin güney kıyısında kendi halinde ama gururlu ama içten ama mütevazi haliyle görünen, ne zengin ne züppe, gönül insanlarının yalnızlıklarını paylaştıkları, mutluklarını yaşattıkları, anılarıyla dolmuş gözlerini denizin en hoş renginin derinliklerine dikip kayboldukları, şairlerin şairliklerini bulduğu, kötülere tövbe yeminleri ettiren, kalbimi bırakıp öyle şehre dönesimin geldiği sakin, duygulu, derinden hisseden ilçesi..
urlanın bir kokusu vardır, bir de İzmir den o tarafa yönelince sağ sol bütünüyle yeşil olan gidiş geliş dar bir asfalt yol başlaınca yakalanacak bir manzarası vardır, bu urla ya az bir mesafe kala yolun kıvrıldığı tepeden durup seyredilesi bir manzaradır..
yani bu yer hem içindeyken yakar, hem içine girmeden uzaktan seyrederken..
karşı kıyıdan sana neler söyleeer, neler..
silik kahramanlar....
komedya..
gidin daha akla yakışır bi iş yapın allaşkına..
bi de bunların arkasından ağlayanlar çıkıyor..
karşıma geçilip de bahsedildiği zaman bu kavramdan; burdan çık düz git tam sağdaki sarı binanın ikinci katında güzin abla oturur, var git ona ağla diyesim gelmesine sebebiyet veren hede hödö yani...
ABBA nın çok eskilerde kalan bir şarkısı..
nakaratı şöyleydi a'ndanteee andanteee...' ehee...
hayali kaikatten ayırmayı bilmiş, uygulamış...
hayalciliğin zararlarından nasibini yeterli ölçüde almış..
hakikat yanlısı.
hakikatın kitabını alt üst etmiş..
gerektiği yerde bağrına taşı basıp hayle şöyle bir 'hııh..' diye kafasını çevirip hakikat yönüne yönelmiş kişilik...
ellerinden öpülesidir bunlar az rastlanır.. ağır çekerler..
mal gibi bakan inek cinsi..
Tabiat
Ananın
Melekleri...
hayata serzenişle bi yere varılamayacağını bilerek bu kızgınlıkla dile getirilesi bir ifade.. söyle söyle belki bir duyan olur..
manivela...
hiç durmasa, hep yazsa, yazsa, yazsa..
benim gözümde o; CEZMİ ERSÖZ
'içini içinden çıkartırken sanat yapan, bu sanat ki uğraşmadan kendiliğinde oluşan, ve bu sanat haline getirdiği içini kitap yapıp öylece mütevazi bir şekilde bir kitabevine bırakan, az bulunur ustalardan..'
bir kalem virtiözü...
onu okurken hep bu adam durmaksızın yazmalı diye geçer içimden..
hep yazsa, hiç ölmese..
ölse de yazsa, yazsa, yazsa.....