Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Tesbihatta zirve,haddini bilen dert sahipleri...

.

Köprüden önce son çıkış...

.

.
Haddini bilme...
.
O'nun (c.c) ismiyle,

O'nun namıyla

O'nun izni ve kuvvetiyle harekete geçme...
.

.
ŞEMS demek; FEYZ demektir,

ŞEMS demek UFUKTUR...
.
ŞEMS demek; YANMADIR,

ŞEMS demek; ERİMEK...
.
ŞEMS demek GURBETTİR,

ŞEMS demek HASRET...
.
ŞEMS demek SEVDADIR,

ŞEMS demek ATEŞTİR...
.
ŞEMS demek SABIRDIR,

ŞEMS demek TEVAZU...
.
(Yazdık bilmem oldu mu?)
.
Vesselam

-Ah Annem-

.................................................................
.....................A h....A n n e(m) ...................
.
Durmuyor içimdeki ağlayan o çocuk,ah Anne!
Ne olursun, söyle ona; sen bulursun bahane.
Yeni doğdum,ne bileyim; ne olursun bir çare!
Hep ağlıyor içimdeki o çocuğum; ah Anne!

Ben şefkatin elde avuç,her bir daim var saydım;
Ah Annemsin,no'lur okşa; ancak gördü bebeğin!
Gönlüm bir çöl,ruhum kurak; unutmuştum Rahmanı,
Yedim aklı,gene açım; doyur beni ah Anne!

Gökyüzünün yanlız gezen kuşlarına dalmıştım...
İçim nadas,ufkum pek dar; çok karanlık ah Annem!
Batmış gönle,hiçte doğmaz; ben hasretim güneşe;
No'lur indir,ben uçmadan ne anlarım ah Anne?
.
Yollar yokuş,sensin vadim; geldim bitmez cihanım!
Ağıt sende,öpte kokla; çok özledim ah Anne!
Garip başım,geldi yaşım; gene sana muhtacım!
Sensin gizem,içten seven; çok büyüksün ah Annem!

Tenezzül et, sana muhtaç; pek mecalsiz her yanım,
Ben kıymetin çaptan düştüm,kızma; yeni anladım.
Hep severdin,tekrar geri; döndü sana evladın,
Tüm yanlızım,no'lur anla; bir sen kaldın ah Annem!
.
Gürle bana, ben anlamam kibarlıktan ah Annem!
Bakar durur akasıca,iki gözüm; ben buyum!
-Vay başıma! -Geçti Güneş! -Kavurmuşum fidanın;
Çığlar düştü,tüm nefessiz; kaldım medet ah Annem!

Muhabbetin değer cana,nerem masum; kıy bana!
Sıkma kendin,kırma dalın; kehribarım ağlama!
Bin nasihat bu musibet,ömrüm vardı hazana;
Sensin merhem,yaram derin; bağrım yanar ah Anne!

Yüce dağım; dertli başım! -Ben mi sana evladım?
Vadem gelir bugün yarın; nerde sıram savmışım?
-Kara haber! ..-Söyle bana; ne olursa razıyım! ..
Elbet hakkın,gülmez yüzün; çok mu kızdın ah Annem?

Şu gözümü açtım tek sen, vardın gene karşımda;
Hani nerde,şimdi doğan; misler kokan o bebe?
Aldı beni,sildi attı; 'Dünya' denen hergele,
Bir sen varsın,no'lur yıka; koktum geldim ah Anne!
.
Geldin demek,sende yürek; gene geçtin karşıma,
Dua ettin,bildi içim; geç mi vardım farkına?
Çok ağladım,bitti ömrüm; beni de al yanına,
-Ah Annemsin,kalkta sarıl; niye girdin mezara? ..


..................Mahzun-i Vebal bi Ga'rip Er'can

Ercan Kurt

Nereden Biliyorsun? (14) -(ÖLÜM-1)

...................................................
..-N e r e d e n..B i l i y o r s u n? ..
...................................................

.......................-14-.......................

...................................................
................Ö...L...Ü...M.................
........................(1) .......................
.

-'Sine yara! '-Vermez merhem çareyi...
-'Çaresiz dert', vermez 'Çare Vereni! '
-'Derdi çeken' dertsiz örter perdeyi(!)
(-Çokça boşsun; -Nereden biliyorsun?)
.

Rabbim bize 'boşa' akıl vermedi,
'Onu kullan' geri öyle 'dön' dedi;
-'Onun için göreceğiz Mahşeri! '
-Çokça boşsun; -Nereden biliyorsun?

Pek çok fani şu dünyayı sevmedi,
-Yoktu malı,'belki' borçtu kefeni;
İşte Rabbim 'ona' verdi 'ermeyi! '
-Çokça boşsun; -Nereden biliyorsun?

-'Kim istemez 'yüzü güleç' ölmeyi? '
Burda gülen 'zor' görermiş çok şeyi,
-ELE ALIP HEP SEVMELİ ÖLMEYİ!
-Çokça boşsun; -Nereden biliyorsun?
.

Nefes varsa 'öldüm' diyen ölmedi,
Ölüp giden doğup geri dönmedi(?)
Çok yaşayan 'bir gün bile' görmedi;
-Çokça boşsun; -Nereden biliyorsun?


...............................CAN'sızER


(Devamı var Efendim)

Ercan Kurt

Nereden Biliyorsun? (31) -İN'SAN DENEN YAR'ATIK

...................................................
..-N e r e d e n..B i l i y o r s u n? ..
...................................................

......................-31-........................
.
............(Soru/lası/Soru/lar) ...........

..........(İnsan Denen Yaratık) .........
....................................................
..........F A S I L i l e Ç A K I L........
.
Tartsan Dünya galakside 'bi çakıl',
Güneş ol'maz ol peşrevde 'bi fasıl';
(-Samanyolu şol konserde 'bi âğıt')
-Demek yalnız şu âlemde biz varız(!)

-Çokça boşsun; -Nereden biliyorsun?
.

BİR Â'LEMDİR İN-SAN denen YARATIK,
(-Yıkar,(sanar(!) : GİDER (gene) BULAŞIR) ,
-DEĞİL Mİ-DE(!) -ASIL 'KAFA' KARIŞIR;
-ÇOKÇA BOŞÇA; -Bilir sanır; -'ALDANIR! ...
.
-Kim görüyor dönüp 'duran' âlemi?
-Demek bize 'sade' Dünya verildi!
-KİME YETMİŞ OTURDUĞU PARSELİ?
-Çokça boşsun; -Nereden biliyorsun?

Görünmeyen 'akıl ruhu' bizde mi(?)
-Akıl bize 'ruhla veda'; -ÖYLE Mİ(?)
-Hadi söyle; -'Misal beden' ölen mi?
-Çokça boşsun; -Nereden biliyorsun?
.
-Bak,'târifi olmaz' görünmeyenin,
-Âh,aklı mı olur; 'bil-dim' diyenin?
Şun'cak akıl,yolda koymaz bilenin;
-Çokça boşuz,boşuz; -Bilmiyoruz! ..
.

(-AKLIM YETMEZ; CAHİLLİĞİM BİTMEDİ) :
(-ÇOKÇA BOŞ'LUK; 1 kez geldi; GİTMEDİ)

-SANKİ OT'UZ; İNSAN YERDEN BİT'MEDİ!

-HANGİ SEYYÂH,GEZDİ DÜNYA BİTİRDİ?

-Ah,bizler boşuz; -'BOŞUZ; -BİLMİYORUZ! '



......................Mahzun-i Vebal bi Ga'rip

Ercan Kurt

-Ah Annem-

.................................................................
.....................A h....A n n e(m) ...................
.
Durmuyor içimdeki ağlayan o çocuk,ah Anne!
Ne olursun, söyle ona; sen bulursun bahane.
Yeni doğdum,ne bileyim; ne olursun bir çare!
Hep ağlıyor içimdeki o çocuğum; ah Anne!

Ben şefkatin elde avuç,her bir daim var saydım;
Ah Annemsin,no'lur okşa; ancak gördü bebeğin!
Gönlüm bir çöl,ruhum kurak; unutmuştum Rahmanı,
Yedim aklı,gene açım; doyur beni ah Anne!

Gökyüzünün yanlız gezen kuşlarına dalmıştım...
İçim nadas,ufkum pek dar; çok karanlık ah Annem!
Batmış gönle,hiçte doğmaz; ben hasretim güneşe;
No'lur indir,ben uçmadan ne anlarım ah Anne?
.
Yollar yokuş,sensin vadim; geldim bitmez cihanım!
Ağıt sende,öpte kokla; çok özledim ah Anne!
Garip başım,geldi yaşım; gene sana muhtacım!
Sensin gizem,içten seven; çok büyüksün ah Annem!

Tenezzül et, sana muhtaç; pek mecalsiz her yanım,
Ben kıymetin çaptan düştüm,kızma; yeni anladım.
Hep severdin,tekrar geri; döndü sana evladın,
Tüm yanlızım,no'lur anla; bir sen kaldın ah Annem!
.
Gürle bana, ben anlamam kibarlıktan ah Annem!
Bakar durur akasıca,iki gözüm; ben buyum!
-Vay başıma! -Geçti Güneş! -Kavurmuşum fidanın;
Çığlar düştü,tüm nefessiz; kaldım medet ah Annem!

Muhabbetin değer cana,nerem masum; kıy bana!
Sıkma kendin,kırma dalın; kehribarım ağlama!
Bin nasihat bu musibet,ömrüm vardı hazana;
Sensin merhem,yaram derin; bağrım yanar ah Anne!

Yüce dağım; dertli başım! -Ben mi sana evladım?
Vadem gelir bugün yarın; nerde sıram savmışım?
-Kara haber! ..-Söyle bana; ne olursa razıyım! ..
Elbet hakkın,gülmez yüzün; çok mu kızdın ah Annem?

Şu gözümü açtım tek sen, vardın gene karşımda;
Hani nerde,şimdi doğan; misler kokan o bebe?
Aldı beni,sildi attı; 'Dünya' denen hergele,
Bir sen varsın,no'lur yıka; koktum geldim ah Anne!
.
Geldin demek,sende yürek; gene geçtin karşıma,
Dua ettin,bildi içim; geç mi vardım farkına?
Çok ağladım,bitti ömrüm; beni de al yanına,
-Ah Annemsin,kalkta sarıl; niye girdin mezara? ..


..................Mahzun-i Vebal bi Ga'rip Er'can

Ercan Kurt

Ahirzaman Ümmetiyiz(107) -(DOSTUM*-2)

(Durum Tespiti/Devam Ediyor)
...................107...................

..........................................
.............D o s t u m.............
.....................2....................
.
Gülen 'ağlar'; 'dosta' Dostum,
Yazmak 'silmez'; dostu Dostum;
-Silen gülmez 'daha' Dostum!
'Ahirzaman Ümmetiyiz! '...

Dostsuz dostun; dostun Dostum,
'Belki' gerçek dostuz Dostum;
Şunu 'söyle'; dosta Dostum;
-'Ahirzaman Ümmetiyiz! '...

Çekip giden 'dost mu' Dostum?
Dostun dostu; dost mu Dostum?
Ölmedikçe; - Dost'sun Dostum;
-'Ahirzaman Ümmetiyiz! '...

Dost'un dostu 'olmaz' Dostum,
Dostsuz hayat 'bitmez' Dostum;
Kaç dostun var; -'Söyle' Dostum!
-'Ahirzaman Ümmetiyiz! '...

DOST'u 'bilen',dosttur Dostum,
Dosdoğru dost 'var mı' Dostum?
Başka 'sözüm' yoktur Dostum! ..
-'AHİRZAMAN ÜMMETİYİZ! '...


...............................bi Ga'rip


(Sadece hikayeler değil;
gerçeklerde okunmalıdır)
(Vesselam)

Ercan Kurt

Ahirzaman Ümmetiyiz(106) -(*Dostum*-1)

...........................................
.............D o s t u m..............
.....................1.....................
.
'Niye' dostluk ölmez Dostum?
'Boş' sözlere girmez Dostum! ..
'Hep',gözlere söyler Dostum;
-'Ahirzaman Ümmetiyiz! '...
...........................................

Vesika yok 'günlük' Dostum,
Üstüm,başsız gül'dür Dostum;
Orda bir 'dur',suskun Dostum!
-'Ahirzaman Ümmetiyiz! '...

Belki dostu 'yoldun' Dostum,
'Niye',boşa yutkun Dostum?
Çıkmaz bizden sırlar Dostum!
-'Ahirzaman Ümmetiyiz! '...

Mana-misal-gerçek; Dostum,
Sıra yanlış; -'Sorma' Dostum;
Yok ya deme; -'Doğru' Dostum!
-'Ahirzaman Ümmetiyiz! '...
.
Çok dostun var; 'belki' Dostum,
Dostluk 'misal' çekmez Dostum;
Dostlar, dostu 'üzmez' Dostum!
-Ahirzaman Ümmetiyiz! '...


.............................. bi Ga'rip

Ercan Kurt