Kölelikten geçen sultanlığımız var köle olmaya razı olamadığımız...
Sultan olmanın sırrı o gömlekteydi oysa...
Kaç defa yırtıp değiştirdik gömleğimizi...Kaç defa züleyhalar yırttı...Dönemedik...
Ne çare Yusufu Kaybettik... Yusufluğu... Yusuf olamayacağız...Gömleğimiz dikiş tutmuyor... Yusufu Kaybettik! ... Allah Rahmet Eylesin.. Ruhuna Bir Fatiha.. Yusufu Kaybettik....!
Hazırlan o zaman cesaretini izhar etmeye. Feda edilebilecek her şeyi davan için hiçbir şey görmeye hazırlan. Sevdiklerini, an geldiğinde elveda deyip son bir bakışla bırakıp gitmeye, efendiliği hizmetkarlıkta bilmeye, hizmet ederken de efendiliği silip hizmetçiyim demeye hazırlan. Kardeşliğin en üst mertebesiyle birlikte olmaya hazırlan zira dava arkadaşların olacaktır davan kadar kıymetli, onlarda fani olunacak kadar değerli. Kardeşini kendin bilip ona göre hükmetmeye hazırlan. Kardeşinin derdiyle dertlenmeye, onun mutluluğuyla mutlu olmaya, onun bakışıyla hayatına renk katmaya hazırlan. Sevgiden başka her şeyi hayatından silmeye, hayata sevgi ile bakmaya, her yerde Rahmanı görmeye hazırlan. Kendin için dert nedir bilmemeye, gözyaşlarını pişmanlıktan akıtmaya, yaptıkların için değil yapamadıkların için pişman olup ağlamaya hazırlan. Davam dediğin şey senden kıymetli olmadıkça davan olmayacaktır bunu bil, “bu dava benim” demeye hazırlan. Sahip olduğun en büyük değer davan olmadıkça sen değersiz olacaksın bunu bil. Benim değerim davamdır demeye hazırlan. Dünyadaki vazifem davama hizmettir demedikçe işsiz kalacaksın bunu bil. Benim işim davamdır demeye hazırlan. İdeallerini davan ile birleştirmeye hazırlan ideallerin davan olmazsa şunu bil ki davan kalmaz. İdeal sahibi olmaya hazırlan. En büyük ideal sende çünkü kainata sığmayacak bir davan var senin. Uğrun da canlar feda denecek bir davan var senin. Bu dava İman Kuran davası bu dava Üstadımızın davası, bu dava Peygamber Efendimizin davası, bu dava Allah’ın davası… İmana Kurana hizmetkarım demeye hazırlan. Davan için Fahr etmeye hazırlan. Davan içinde bir hiç, davanla birlikte hep olmaya hazırlan. Çünkü sen bir dava adamısın…
dilimize değdiği anda göklere çıkar söz.dudağımıza değer değmez ötelerin muştusunu getirir.nefesimize karışır karışmaz kalbimizi sonsuza taşır.dua avucumuza dokunur dokunmaz kelebek gibi bahara taşır tenimizi.dua sözün sözden öte konuşmasıdır.dua kalbin Allah'a söyleşmesidir...
yusufun gözleridir gece,züleyha'ya.yusuf'un sözleridir gece,züleyha' ya. züleyha bir ince sızıdır ki, aynı gecelerde, yazgısı düşer ay yüzlü Yusufa...
sen ağlama,bir damla göz yaşın yeter...
Yusufu kaybettik...Allah rahmet eylesin...
Kaç gömleğimiz yırtıldı ön yanımızdan sayamadığımız...
Yusuf bir teşbihti...Yusuf bir temsil... Yusuf olabilmek ise hakikat.
Kuyusuna düştüğümüz günahlarımız var. Yalnızlığımız var itildiğimiz kuyuda. Ve düştüğümüz bu günah kuyusunda bizi bırakıp giden güya kardeşlerimiz...
Kurtarılmayı beklediğimiz kervan var Yusuf gibi..Fakat kurtuluş ümidiyle elimizi tutup bizi bırakan...çarşıda satan...
ve rüyalarımız var avuçlarımızda onbir yıldız bir güneş ve ayımız olan...
Ne garib bir de hakikat var Yusufu sultan yapan...Yusufu sultan yapan bir Sultan var...
Gömleğimizde kaç sultanlık bıraktık...Kazanamadığımız...
Simamıza baktığımızda parmakla kesilmiyor artık! ! !
Parmağı kestiren şey Yusufun sureti mi sandık...İçteki sıretti...Haya idi...edeb idi... takva idi... nur idi..
Kaybettiğimiz Yusufluğumuz var...Gömleklerimizde öldürdüğümüz...Kuyularda boğduğumuz...
Kölelikten geçen sultanlığımız var köle olmaya razı olamadığımız...
Sultan olmanın sırrı o gömlekteydi oysa...
Kaç defa yırtıp değiştirdik gömleğimizi...Kaç defa züleyhalar yırttı...Dönemedik...
Ne çare Yusufu Kaybettik... Yusufluğu... Yusuf olamayacağız...Gömleğimiz dikiş tutmuyor...
Yusufu Kaybettik! ...
Allah Rahmet Eylesin..
Ruhuna Bir Fatiha..
Yusufu Kaybettik....!
Hazırlan o zaman cesaretini izhar etmeye. Feda edilebilecek her şeyi davan için hiçbir şey görmeye hazırlan. Sevdiklerini, an geldiğinde elveda deyip son bir bakışla bırakıp gitmeye, efendiliği hizmetkarlıkta bilmeye, hizmet ederken de efendiliği silip hizmetçiyim demeye hazırlan. Kardeşliğin en üst mertebesiyle birlikte olmaya hazırlan zira dava arkadaşların olacaktır davan kadar kıymetli, onlarda fani olunacak kadar değerli. Kardeşini kendin bilip ona göre hükmetmeye hazırlan. Kardeşinin derdiyle dertlenmeye, onun mutluluğuyla mutlu olmaya, onun bakışıyla hayatına renk katmaya hazırlan. Sevgiden başka her şeyi hayatından silmeye, hayata sevgi ile bakmaya, her yerde Rahmanı görmeye hazırlan. Kendin için dert nedir bilmemeye, gözyaşlarını pişmanlıktan akıtmaya, yaptıkların için değil yapamadıkların için pişman olup ağlamaya hazırlan.
Davam dediğin şey senden kıymetli olmadıkça davan olmayacaktır bunu bil, “bu dava benim” demeye hazırlan. Sahip olduğun en büyük değer davan olmadıkça sen değersiz olacaksın bunu bil. Benim değerim davamdır demeye hazırlan. Dünyadaki vazifem davama hizmettir demedikçe işsiz kalacaksın bunu bil. Benim işim davamdır demeye hazırlan. İdeallerini davan ile birleştirmeye hazırlan ideallerin davan olmazsa şunu bil ki davan kalmaz. İdeal sahibi olmaya hazırlan.
En büyük ideal sende çünkü kainata sığmayacak bir davan var senin. Uğrun da canlar feda denecek bir davan var senin. Bu dava İman Kuran davası bu dava Üstadımızın davası, bu dava Peygamber Efendimizin davası, bu dava Allah’ın davası…
İmana Kurana hizmetkarım demeye hazırlan. Davan için Fahr etmeye hazırlan. Davan içinde bir hiç, davanla birlikte hep olmaya hazırlan. Çünkü sen bir dava adamısın…
notebook :) :) :)
bende bilmiyorum....
dilimize değdiği anda göklere çıkar söz.dudağımıza değer değmez ötelerin muştusunu getirir.nefesimize karışır karışmaz kalbimizi sonsuza taşır.dua avucumuza dokunur dokunmaz kelebek gibi bahara taşır tenimizi.dua sözün sözden öte konuşmasıdır.dua kalbin Allah'a söyleşmesidir...
İNSANA SADAKAT YARAŞIR GÖRSEDE İKRAH,YARDIMCISIDIR DOĞRULARIN HAZRETİ ALLAH...
Neydi gurbete çıkarken kalbimde çalkalananlar...vehim dalgaları şahlanmış dövmedik yerimi bırakmıyordu...dönüşü yok sanmıştım yolumun..ama azmin karşısında o hırçın dalgalar sindi...vehimler derinlerde boğuldular...kalbim sütliman bir denizden farksız artık...
gurbet bitti şu an evimdeyim... :) :)
benim ümit dallarım sonsuzdur...kırılan oldukça başkasına el uzatırım...