Ailece yolculuk ettiğimiz tren yolculuklarında,ormanların içine bakardım; -Anne ben ineceğim derdim. Sanırdım ki; şirinler ormanda yaşıyor.Hala ne zaman orman görsem,kendimi alamıyorum bu düşünceden.Deli miyim neyim ben? Okulda bütün arkadaşlarını toplayıp,parmak çocuk aramaya çıkan kuzenim kadar deliyim evet :)
benim çocukken kullandığım anahtar geldi aklıma,sevimliydi kendisi.
Çocukluğum asi tarihimdir benim; çocukluğuma gömülmeliyim bugün...
Ne güzeldi o günler...
Ailece yolculuk ettiğimiz tren yolculuklarında,ormanların içine bakardım;
-Anne ben ineceğim derdim.
Sanırdım ki; şirinler ormanda yaşıyor.Hala ne zaman orman görsem,kendimi alamıyorum bu düşünceden.Deli miyim neyim ben?
Okulda bütün arkadaşlarını toplayıp,parmak çocuk aramaya çıkan kuzenim kadar deliyim evet :)
kadıköy acıbadem kokoreççisi,bu akşam uğramak gerek belki :)
Gülümserim resimlerine baktıkça...
Artık daha da anlamlı :)
Çocukken sevmediğim,büyüyünce kendimle özdeşleştirdiğim adım :)
Sadece dostlarımla gerçekleştirdiğim aktivite; ne o öyle gidip gidip fal baktırmalar :) ...Korkarım ben öyle olaylardan,cin çarpar valla :)
Hüzünlenmek sabah sabah olacak iş değil,hele de işyerinde :)