Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Narsist Aşk

Ben bendeki seni seviyorum
Sendeki seni degil
Ben sendeki seni bile tanimiyorum belki
Belki de kendimi seviyorum seni severken
Ya da seni seviyorum diye kendimi seviyorum

Daglarin Arkasinda Yar


sensiz içiyorum bu aksam,sensiz içiyorum.
iki kadeh koydum masama,
biri senin için,biri benim için,
bir ondan bir bundan içiyorum..
seni çok seviyorum..
resmine her baktigimda,
sevdigim ah içim aciyor,
varsin acisin içim,
ben seni çok seviyorum.
seninle gelen tüm acilara
buyrun hosgeldiniz diyorum.
daglarin arkasinda yâr
önündeyse ayrilik var.
.

Yalnizligim, yasamak zorunda oldugum beraberligimsin...

Dalga sesleri, ayisigi ve gece...

Sizi bilmem ama ben karar verdim su gibi duru olup hep akmaya
Başka sular tanıyıp çoğalmaya dalgalanmaya taşmaya
Son günlerde çok düşünür oldum
Zor zamanları çabuk atlatır oldum
Yalnız mıyım insanlar içinde arkadaşlarım aşklarım içinde
Yara aldım bundan iki yıl önce
Hiç susmadım şarkı söyledim günlerce
Artık kısa cümleler kuruyorum
Sevdiklerim sevmediklerim yanımda
Kabullendim her şeyi olduğu gibi yola çıktım yarınlara
Son günlerde çok düşünür oldum
Zor zamanları çabuk atlatır oldum
Bakıyorum aynaya her gece içim rahat biraz yorgunum sadece
Hayatıma giren herkese yaşanmış her şeye
Teşekkürler büyüyorum sizinle


mukemmel bir yorum, cekici bir kadin :) sarkilari harika..

Simdi yalnizlik var basucum da... oylece beni izliyor; sanki gelisine, bir turlu gitmeyisine ciglik atarak tepki vermemden korkuyor gibi.. Uzaniyorum, sariliyorum yalnizligima. Uzatiyorum elimi icimdeki bosluga, yalnizligimin bosluguna...

İnsanların türküleri kendilerinden güzel,
kendilerinden umutlu,
kendilerinden kederli,
daha uzun ömürlü kendilerinden.
Sevdim insanlardan çok türkülerini.
İnsansız yaşayabildim
türküsüz hiçbir zaman.
Hiçbir zaman beni aldatmadı türküler de.

Türküleri anladım hangi dilde söylenirse söylensin.

Bu dünyada yiyip içtiklerimin,
gezip tozduklarımın,
görüp işittiklerimin,
dokunduklarımın, anladıklarımın
hiçbiri, hiçbiri,
beni bahtiyar etmedi türküler kadar

Nazim Hikmet

Karıma

Sofralar seninle serin
Odalar seninle ferah
Günüm neşeyle uzun
Yatağında kalktığım sabah

Elmanın yarısı sen yarısı ben
Günümüz gecemiz evimiz barkımız bir
Saadet bir çimendir bastığın yerde biter
Yalnızlık gittiğin yoldan gelir

Oktay Rıfat

DÜNYAYI VERELİM ÇOCUKLARA


Dünyayı verelim çocuklara hiç değilse bir günlüğüne
allı pullu bir balon gibi verelim oynasınlar
oynasınlar türküler söyliyerek yıldızların arasında
dünyayı çocuklara verelim
kocaman bir elma gibi verelim sıcacık bir ekmek somunu gibi
hiç değilse bir günlüğüne doysunlar
bir günlük de olsa öğrensin dünya arkadaşlığı
çocuklar dünyayı alacak elimizden
ölümsüz ağaçlar dikecekler

Nazim Hikmet

karsindakini anlayabilme yetisi.. hatta kimi zaman bu anlamanin otesine gecer karsindakinin icinde bulundugu durumun icine dusersin adeta onun dusuncesini, korkularini, endisesini, aklindan gecenleri yasar hisseder hale gelirsin..