Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Kadın! ..kadın ılık...kadın ıslak...yumuşak...

Bu duygu insanda iyi ki var...Olmasa çoğumuzun yaşaması mümkün olmazdı...Hayatta kalmak için son derece gerekli...

Heeey! peygamber Arap değil...sadece Arapların içinden...

Vay be! ..Az mı gezdim İstanbul Beyazıt Camii arkasındakini vaktiyle...

Hasret...

Bunca yıl geçti de bak! ben aynıyım diyorum...
Ne unuttum seni...ne unutmak istiyorum...
Bu güne böyle geldim ve böyle gidiyorum...
Ne unuttum seni...ne unutmak istiyorum...

Gözlerim arar durur, kulağım hep kirişte...
Sen yoksun, sesin de yok, bir yanlış var bu işte...
Günlerim zindan, azap, günüm hep bu gidişte...
Ne unuttum seni...ne unutmak istiyorum...

Gün geçer, günler geçer...yıl geçer, yıllar geçer...
Gönül hasret doldurup, hasret doldurup içer...
Öyle çaresizim ki, ortada öyle nâçâr...
Ne unuttum seni...ne unutmak istiyorum...

Bir faydası olmaz mı? her an! her an! anmanın...
Kavuşuruz diyerek, umup, kanıp, sanmanın...
Hayatın anlamı ne? ne çaresi yanmanın? ..
Ne unuttum seni...ne unutmak istiyorum...

Gözlerimde hayalin, kalbim bununla kanar...
O günleri hatırlar, gönlüm geçmişi anar...
Bir aşılmaz duygu bu, ruhum ezilir, yanar...
Ne unuttum seni...ne unutmak istiyorum...

Bu aşk, bu sevgi yok mu? benimle gidecektir...
Gönlüm kapalı artık, böyle, son! diyecektir...
Yazısı mı? bahtı mı? karaymış, n’idecektir? ..
Ne unuttum seni...ne unutmak istiyorum...

Önceden de sevmiştim, çocukluktu o! son sen...
Aklımdan çıkmıyorsun... istesen, istemesen...
Gözlerin, boyun, saçın, duruşun, sesin...bilsen...
Ne unuttum seni...ne unutmak istiyorum...

Bir sen vardın benim çün, sesin, gülüşün, yüzün...
Kimi güleç halin, kimi halindeki hüzün...
Bir mevsimdi tanıştık, hatırlar mısın? ..güz’ün!
Ne unuttum seni...ne unutmak istiyorum

Halâ durur mu ki? o taktığım gül boynuna...
Bilirsin biz bozmadık, geldik o’nun oynuna...
İn değil yılan girsin, yılan o’nun koynuna...
N e unuttum seni...ne unutmak istiyorum...

Ecel gelmesin sana, ölüm beni yoklasın...
Benim olsun günahın, yazı’n seni aklasın...
Tüm duam ki bil şudur! “Rabbim seni saklasın...”
Ne unuttum seni...ne unutmak istiyordum! ..

DİNLE ney'den ki hikâyet etmede...
Ayrılıklardan şikâyet etmede... (Mevlâna)

Elbette akıl yaşta değil baştadır...Yaş'ta olan TECRÜBEDİR! ..

İyisi mi Veysel'e sorun..O bilir! ..

Atatürk görüyordu...O gitti...Geleceği gören mören yok! ..
(Yola çıkan bir kişinin sadece ufku görmesi yetmez..Ufkun ötesini de görmelidir..M.K.Atatürk..'mealen yazılmıştır')

Orda bombalar patlar...kulların sapır - sapır...
Burda Hülya - İbrahim...yer içer şapur - şupur...
Biz uzaktan bakarız...deriz 'Yarabbi şükür! '
Bir anlasam sen nesin? nerdesin? neredesin?
Biri bana söylesin...bir söylesin, söylesin!