Kültür Sanat Edebiyat Şiir

kazıdım pençe pençe,
muhabbetli nazarlarının,
en nergis/en lilyum/en leylak/en hatmi/en gül/
en yıldız dokunuşlarını kalbime senin,
buhara nefesli azizim;
ki yüzüne değil,
baktığın yere bakmaktı seçimim…,

şimdi kandil kandil yansın içimle için,
içimle için nola da,
bekâ alemine yola çıkan bir dostun ardından,
ölümün yolunu gözlemek gibi,
hayata aykırı kalan,
temayüllerimle dirileyim…,

şeb-i yeldâda uzar fecre kadar, kıssa-i aşk...;
tâ ki, mecnûn bitirir, nutkunu\ leylâ söyler...
yahyâ kemâl beyatlı

"Allah'ım! (Sevgili babam Hz Muhammed'e (s.a.v.) Salât (rahmet) et. O, bütün meleklerin ve tüm ruhların mihrabıdır... inananlar; O'nun şefâat ve iltifatını umarlar..., ve O'ndan şefâat beklemektedirler..." hz.fatıma

Resulullah'ın (sav) kızı Fatıma o kadar el değirmeni ile buğday öğüttü ki, elleri kabararak nasır bağladı ve el değirmeninin izi onun elinde kaldı. (Sahih-i Ebi Davud, c.3, et-Tesbih-u İnde-n Nevm bölümü, hadis no: 2595, 4403,. Hilyet-ul Evliyâ, c.2, s.41.)

oruç sevenlerin sahurunda,
yüz seksen derecelik görüş açılı
bir lojmanın minimalist balkonundan,
imsak ahirinde;
vaktin o derin mavi karanlığı içinde,
sakıncalı ve kuduz köpekler kadar tehlikeli
uyku bölünmüşlüğüyle dinlenen,
gaflet mahmurlarının cılız ve
gelişigüzel makamlı seslerine kalmış,
sabâya hasret bir ezan kadar,
buruk
ve bağrı yufkalanmıştı gayrı gardaş içimin,
ah;

kozmik oda sırlı muhabbetinin yokluğundan,
çilehanesi yekpare dünya olmuş bir çileye
müebbeden girmiş bir sûfî,
ne yana baksa,
hatta gözleri yumulu,
bakmasa da hiçbir yana,
aşktan gayrı ne görebilir...,
tepeden tırnağa aşk olmuş bir aşka aşığı,
kim aşktan yana sınayabilir…

aşka gönül koyan aşık,
derya içinde suya küsmüş bir b/alık gibi şaşkın;
aşktan, yine aşka varmaktan gayrı,
ne yana gidebilir…,
sır olmak ve asırlarca suskun kalmanın ötesinde,
ne yana…;

Nice ağlamayım etmeyim feryâd
Giriftâr-ı aşkın bînevâsıyem
Leyli'nindir Mecnun, Şirin’in Ferhad
Ben de Şeyh Nigar'ın mübtelâsıyem

Neylerem dünyayı neylerem malı
Neylerem keşmiri neylerem şalı
Ben divâne oldum aşkın pâmâli
Serveri Hüdâ’nın bir gedâsıyem

Halka-ı rindanın çalarım nâyın
Giriftâr-ı aşk’ın çekerim yayın
Tanımazam mezhep bilmezem âyin
Kilisa-i aşkın mesihasıyem

Ey Seyyid Nigâri ey aşk-ı tuyan
Ey âşık-ı şeydâ ey kâr-ı efgan
Keruban-ı aşka benim saruban
Leylinin Mecnun'un rehnumasıyım

âdem ve havvanın yasak meyvaya uzanırken,
aşkın ellerinden tuttuğu o an,
bir kadir gecesine denk gelmiş olabilir mi…,
ki hatırlıyorum, bu soruyla secdedeydim,
ve kıble ne yönde deseler bilmiyordum,
ki yönüm bir siy/ah güle bakıyordu,
üstünden gözümü hiç ayıramadığım,
ve o secdeye kapanışta toprağını öptüğüm,
o siy/ah güledir meftunluğum…,
ah;

her "gördüğünü" hızır; her geceyi, kadir bil...

Bir Anadan Dünyaya Gelen Yolcu - Nilgün Kızılcı (Senfonik)

Ben bu yolu bilmez idim, aşk gönlüme düştü gider,
Aşk elinden dertli yürek kaynayarak taştı gider.

Hani bizden öğüt alan, kalmadı dünyaya gelen,
Gece gündüz taat kılan, o Sırat’ı geçti gider.

Hep onlar Sırat’ı geçti, varıp dost iline düştü,
Gönül maksuda erişti hazrete ulaştı gider.

Nefsi doyunca yiyenler, kana kana uyuyanlar,
Dili gıybet söyleyenler cehenneme düştü gider.

Cehenneme düşen kişi, zarılıktır onun işi,
Onulmaz bağrının başı, büryan olup pişti gider.

Aşk oduna yanmayanlar, öleceğin sanmayanlar,
Göz açıp uyanmayanlar şöyle gaflet bastı gider.

Bu aşk bana bir düş idi, Hak müesser kılmış idi,
Derviş Yunus bir kuş idi, halk içinden uçtu gider.

aşka gönül koyan aşık,
derya içinde suya küsmüş bir b/alık gibi şaşkın;
aşktan, yine aşka varmaktan gayrı,
ne yana gidebilir…,
sır olmak ve asırlarca suskun kalmanın ötesinde,
ne yana…;