© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Güzel yaşamanın sırrı güzel düşünce olmalı… herkesin umutları yeni yılda yeniden yeşersin.
?si=uq5Ow4hkQrQQlj9_
Ben, beni buldum bulalı
Ağaçlar pembe açtı çiçeklerini
Gözler bir başka yansıttı içindekileri
Hele o sözler yok mu? Silkti, cümle alemi
Aslı Birer
Dolaşıyor alemi,
bozguna uğramış cümlelere inat! soykırımlı dillerden soyutlanmış paradigmalarım.
Ne uyar birinin üç kuruşluk iğnedenlik figürüne!
Ne benzer ahengim, karmakarışık rengine!
Aslı Birer
Eğer aklında onlarca düğüm varsa, fiziksel tatilin, ruhsal dinlenmeğe hiç etkisi olmaz.
Sevginin muadili
Günün şiiri
Bir asal sayı şimdi yüreğim
Beni bir sen
Beni birde ben bölüyorum
Sonuç hep aynı
Ben bölünce sen
Sen bölünce ben
Daha önce bu şiire yorum yapmıştım sildim.
Bugün tekrar inceledim.
Şiirin başında asal sayıya benzetilen yürek, yalnızlığı ama bunun yanısıra asaletini de ima etmiş. Yalnızlıkla bir paradoks yaratmış. Yaratmış da! Akabinde sen ben diyerek bir paylaşım da ima ederken bir de çelişki yaratmak istemiş. Burada muhatabını etkisizleştirerek,
aslında orada sadece görev olarak mı bulunduğunu ima edilmiş?
He benim aklımda ne yarattı?
Şiirdeki çelişki beni düşündürdü, sorgulattırdı. Bu çelişki bilinçli bırakılmış belli. Şairin tercihi bu.
Ama bu kadar kıymetli bir partneri etkisiz elemana benzetirken. Onu başka sayıların böleceğini de gözardı edilmesi ya da sadece hayalinde kalan biriydi de artık orada olmadığı düşüncesi olsa bile! bana çok hoş gelmedi. Bu bağlamda şiirsel bir anlatım olarak mantık hatası gibi görmeyebilirim.
Çelişki yaratan şu sorulardan dolayı sorguladım;
Eğer birisi bu kadar önemseniyorsa, neden onun rolü basitleştiriliyor?
Ve
Senin asal sayı olarak benzersizliğin vurgulanırken, “bir” neden genel bir “herkes” gibi konumlandırılmış?
Ya da bu şiirde yaratmak istediğiniz ironi mi?
Değerin algılayışındaki fark mı bu?
Cevapları şairin kendisinde…
Beni her ne kadar rahatsız etse de düşündürdü ve şunu da söylemek isterim asla vasat bir şiirsel anlatım değil.
Devlet nizamında totaliter rejimin hakim olduğu ve baskıcı, tek taraflı adaletin hüküm sürdüğü ve düzen diye nitelendirilip halkın gerçek bir kaosun içinde yaşatılması sonucunda o topluluğun isyan çıkarması düzeni bozmak değil, bilakis düzen oluşturmak için gerekli olan ilk adımdır. Birlik olabilmek ve adaletsizliğe karşı mücadele etmek ile ancak düzenli bir “toplum”oluşturmak mümkündür. “Emeklenmeden yürünmez” kendi ayakları üzerinde yürümenin verdiği haz insanda olumlu yönde etkili olur. İçselleşmesi bu minvalde kendiliğinden oluşur.
Aslı Birer
Kaotik bir ortam her zaman kötü sonuçlar doğurmaz.
Bir ülke; “birkaç iyi kaotik güç tarafından” sözde yönetiliyorken, o ülkede halk bunun farkına varıp kökten bir düzen kurmak istiyorsa bu ortamı yaratması isabetli olur. “Savaşmadan barış olmaz” şimdi gücüm yetse, suriye hazır karışmışken kurulacak yeni yönetimin cumhuriyetle demokratik bir düzen olması için tüm kulaklara bağırırdım.
#cumhuriyeteherülkelayıktır
Çünkü; “gerçek cumhuriyet” ile yönetim şekli, tüm dünya için barış demektir.
Aslı Birer
Denizler suyunu çekse, gökyüzü küsse, dağlar boşlukta uçsaydı?
Hayaller ölseydi mesela..?
İnsan da bir dünyadır dedik ya işte hayaller ölünce insanın da dağları, denizleri, gökyüzü ölür.
Aslı Birer
Usulca çıktım gönül evimden, kanatları saklı, rahvan binekli, sağlamca tutundu yola, ağır bilekli, varsın güç olmasın deryanın hazzı, razıyım geç olsun göçüm.
Aslı Birer