Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Önce yaradılış gayemizin Allaha kul olmak olduğu, bir gün tekrar ona, Allaha döneceğimiz, ve sadece Allaha güvenmemiz gerektiğini, ne buyurmuştu Rabbimiz , Kunfeyekun,
ol der oluverir. Vesselam.

Bir yanda açlık sefalet, bir yanda savaşlar haksız yere zulm görenler, diğer yanda doymak bilmeyen kul hakkı yiyen azgın nefisler. Yazık değilmi bu insanlığa, bir hayvana verdiğimiz değeri vermiyoruz insana insanlığa. Arkadaşlık dostluk desen cepte taşıdığımız ufacık bir ekranda,
Sahi ne oldu bize?
İnsanlığımızımı kaybettik, yoksa Sevmeyi yaşamayımı unuttuk.

Arif derki; Zaman hızla akıp giderken, hayat hapishanesinde vakti dolduruyoruz. Zaman Neyimi çağrıştırıyor? Birgün bu vakit dolacak ve saat duracak. Hazırmıyım bilemiyorum, huzura çıkmaya yüzüm yok, ölümden değil, ben sorgumdan korkuyorum. Rabbim Rahmeti ile muamele eder inşallah. Vesselam

Bekara karı boşamak kolay, İmtihan bu ya, başına gelmeyince söz kelam yazmak kolay,
kimse şunu yapmam demesin, yapmam dersin yaparsın, gitmem dersin gidersin, en garibide odurki ölmek istersin ölemezsin. Vesselam

İki kuruşluk dünya, uç günlük hayat için fırıldak olmaya gerek yok, bugünde birinin salası verildi, yarın belki de sıra bizde.

Herkes bu sorunun cevabını arıyor, peki bulan varmı? Bulsada yaşayan kaç kişi? Bulduysa bu kadar ayrılıklar kavgalar neden? Eminim bu sorunun gerçek cevabını bulan Rabbinide bulmuştur, sevgi, sevdiğinde Hakkı bulmak ona her baktığında hakkı görmektir, sevmek aslında bir imtihandır, sevmek seveni ya dipsiz kuyulara,, ya gül bahçelerine düşürür. Biz sadece Allah için sevelim, dünyamız ahiretimiz güzel olsun vesselam.