Çocukların özgürce yaşama hakkına tecavüz eden. Bir eşya adı altında onlara tüccarlık eden ve kirli paralarıyla lüks bir hayat süren insan dışı yaratıkların cümle hak, varlık, sağlık, vb. gibi sahip oldukları ne varsa sen ellerinden al ALLAH IM. Yaptıklarını ödetmeden alma canlarını.
Çocuklar savunmasız çocuklar Hayata gözlerini açan birer melek onlar İnsanlığı göre, göre tanıyarak öğrenen kullar Böyle mi sahip çıkacağız biz o körpelere. Binlerce lanet olsun çocuğa dokunan ele!
Naftalin kokulu babannemin evi. Unutulmaya yüz tutmuş çoğu şey var burda. Hani o milli perdelerimiz güllü güllü. Bir yastıkta kocayın dedikleri yastık. Yün yorganlar. Yer yatağı. Tandır ocağı. Kömür sobası. Yazın ortasında üşüten bir soğuk. Yeşilin sonsuz huzuru. Derenin soğuk büyülü suyu. Gündüz hoplayan simcaplar. Yolun kenarında gezinen kaplumbağa. Akşam gizlice dolaşan çakallar. İnekler, tavuklar. İnsan özlüyor özünü. Özü olabilmeyi. Ne çok uzaklaştık doğadan. Hayvanlardan. Oysa onlar insanın içini yumuşatan topraktan geldiğimizi hatırlatan muladdes şeyler. Şehir hayatı bizi bilinmez bir sona sürüklerken. Hala tüm bu güzellikler varken. Kıymetini bilelim. Bir şarkıdan daha iç huzuru verir. Naftalin kokulu şeyler.
Yokluğun tırmalarken duvarları. Sevgim var olma sevincinde zavallı. Umutsuz aşk kalesinin zirvesine çıkmışım farketmeden. Ellerini uzatma sakın ne kadar uzanmaya çalışsanda buraya varamazsın sen!
Şimdi sokağa bile maskesiz girilmiyor ya sevgili. Sen sıkıntı çekmezsin masken çok ya hani. Beni hasta eden virüs değil, senin o iki yüzün! O yüzden kalbime gireceksen çıkar o maskeni...
Serbest kürsü terimini görümce aklıma okulda ki serbest okuma zamanları geliyor. Hani öğretmen dersi erken bitirince açın kitap okuyun derdi ya; işte ben o zamanlarda bile şiir yazardım. Şimdi ben buraya neden çıktım. Nasıl çıktım? Çıkmamışta olabilirim.?? Şiir seni nasıl bırakıcam ben. . .
Serbest kürsü terimini görümce aklıma okulda ki serbest okuma zamanları geliyor. Hani öğretmen dersi erken bitirince açın kitap okuyun derdi ya; işte ben o zamanlarda bile şiir yazardım. Şimdi ben buraya neden çıktım. Nasıl çıktım? Çıkmamışta olabilirim.?? Şiir seni nasıl bırakıcam ben. . .
Çocukların özgürce yaşama hakkına tecavüz eden. Bir eşya adı altında onlara tüccarlık eden ve kirli paralarıyla lüks bir hayat süren insan dışı yaratıkların cümle hak, varlık, sağlık, vb. gibi sahip oldukları ne varsa sen ellerinden al ALLAH IM. Yaptıklarını ödetmeden alma canlarını.
Çocuklar savunmasız çocuklar
Hayata gözlerini açan birer melek onlar
İnsanlığı göre, göre tanıyarak öğrenen kullar
Böyle mi sahip çıkacağız biz o körpelere.
Binlerce lanet olsun çocuğa dokunan ele!
Naftalin kokulu babannemin evi. Unutulmaya yüz tutmuş çoğu şey var burda. Hani o milli perdelerimiz güllü güllü. Bir yastıkta kocayın dedikleri yastık. Yün yorganlar. Yer yatağı. Tandır ocağı. Kömür sobası.
Yazın ortasında üşüten bir soğuk. Yeşilin sonsuz huzuru. Derenin soğuk büyülü suyu. Gündüz hoplayan simcaplar. Yolun kenarında gezinen kaplumbağa. Akşam gizlice dolaşan çakallar. İnekler, tavuklar. İnsan özlüyor özünü. Özü olabilmeyi. Ne çok uzaklaştık doğadan. Hayvanlardan. Oysa onlar insanın içini yumuşatan topraktan geldiğimizi hatırlatan muladdes şeyler. Şehir hayatı bizi bilinmez bir sona sürüklerken. Hala tüm bu güzellikler varken.
Kıymetini bilelim. Bir şarkıdan daha iç huzuru verir. Naftalin kokulu şeyler.
Yokluğun tırmalarken duvarları. Sevgim var olma sevincinde zavallı. Umutsuz aşk kalesinin zirvesine çıkmışım farketmeden. Ellerini uzatma sakın ne kadar uzanmaya çalışsanda buraya varamazsın sen!
Şimdi sokağa bile maskesiz girilmiyor ya sevgili.
Sen sıkıntı çekmezsin masken çok ya hani.
Beni hasta eden virüs değil, senin o iki yüzün!
O yüzden kalbime gireceksen çıkar o maskeni...
Hey sen!
Kendine gel!
Bana gelmesen de olur ??
Serbest kürsü terimini görümce aklıma okulda ki serbest okuma zamanları geliyor. Hani öğretmen dersi erken bitirince açın kitap okuyun derdi ya; işte ben o zamanlarda bile şiir yazardım.
Şimdi ben buraya neden çıktım. Nasıl çıktım?
Çıkmamışta olabilirim.??
Şiir seni nasıl bırakıcam ben. . .
Serbest kürsü terimini görümce aklıma okulda ki serbest okuma zamanları geliyor. Hani öğretmen dersi erken bitirince açın kitap okuyun derdi ya; işte ben o zamanlarda bile şiir yazardım.
Şimdi ben buraya neden çıktım. Nasıl çıktım?
Çıkmamışta olabilirim.??
Şiir seni nasıl bırakıcam ben. . .
Günaydın börtü, böcek
Ağaç, çiçek günaydın
Dalda ki ham ayva
Sabahın şen kuşları günaydın
Günaydın yaramaz arı
Arı taklidi yapan sinek
İnatçı cevizler günaydın
Ve mesaisi başlayan inek
Günaydın derede ki kurbağa
Susuz kalan çeşme günaydın
Günaydın kuyuda ki kova
Tarlada ki tohum günaydın...
Günaydın börtü, böcek
Ağaç, çiçek günaydın
Dalda ki ham ayva
Sabahın şen kuşları günaydın
Günaydın yaramaz arı
Arı taklidi yapan sinek
İnatçı cevizler günaydın
Ve mesaisi başlayan inek
Günaydın derede ki kurbağa
Susuz kalan çeşme günaydın
Günaydın kuyuda ki kova
Tarlada ki tohum günaydın...