Kültür Sanat Edebiyat Şiir

ne güzel şiirmişsin sen

Koptu kopacak bir çıngarın ortasındayım

Mayına bastım Caney çağırma n''olur beni

Bak dadanıyor saçlarıma bir soysuz rüzgâr

Bir adım yürüyemem ne olur sen vur beni

Bir kuş en fazla kaç yerinden vurulur Caney

Kanadı tutkallanmış güvercine uç deme

En fazla kaç mermi alıyorsa bir şarjör

O kadarını boşalt bir avuçluk gövdeme

Ne çok yaktı beni aşkın yorgun yalazı

Islak izmaritler içinde kokuştu ömrüm

Anla ki çatlıyorum anla ki susamam ben

Tanırsın beni Caney bağırarak ölürüm

Bir hayale yetecek zamanım kaldı Caney

Mümkünse o kadarlık ödünç ver yüreğini

Öfkem sabrımı aştı vefa etmezse ömrüm

Hayata arz edersin bilginin gereğini

bir gece habersiz bize gel
merdivenler gıcırdamasın
öyle yorgunum ki hiç sorma
sen halimden anlarsın
sabahlara kadar oturup konuşalım
kimse duymasın
mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarımız
dokunarak uçalım.

insanlardan buz gibi soğudum,
işte yalnız sen varsın
öyle halsizim ki hiç sorma
anlarsın.

cahit külebi

ama doğruya da doğru ne yalan diyeyim
bilgiç gibi görünse de doğrulugunu teslim etmek durumundayım

sabahın huzruna hatrına gelsin bu şarkı

sokrat da ne çok bilirmiş

ve tabii ki bir de bu
tam da bu

bu ajda var ya bu ajda
ne diyim ki ben ona
insan bu denli güzel bir sese sahip olup bir de üstüne böyle güzel söyler mi ya?
sonra biz de delirelim dinleyip

ve bir de bu var