Kültür Sanat Edebiyat Şiir

Altını çizerek okuduğum cümlesin sen :
~
“Her şey
bir gün yerini bulmak için yaşar.”

Nerede kalbî bir adım önde yürüyen birini görsem,koşup sarılasım geliyor.Çocuklar,bilmenin ötesinde ziyadesiyle hissediyor…
.

Gözlerinin içiyle gülen insanları n’olur incitmeyin…

İnsan sahiden üns ile varlığını tanımlayabilir.Çünkü üns denilen şey insanın bağ kurduğu,ülfet ettiği,yakınlaştığı ve nihayetinde aramakla meşgul olduğu şeydir.insan neye karşı üns tutuyorsa kalbinin yolculuğu da ona doğrudur.
~
Seçtiklerimiz,bağ kurduklarımız ve sevdiklerimiz bizim kimliğimizin bir parçasıdır.Hatta belki de bizi biz yapan şeylerdir.
.
~Ebrar Akbulut

İyi öğretmenler;
kitaptan değil,yürekten öğretirler.
S e v g i y l e… !

Gözbebeklerinde bir ağrıyla gelirdi.Ben,kirpiklerimde binlerce yol,parmaklarımı kalbime batıra batıra beklerdim
Sokakların telaşıyla,odaların suskunluğu arasına sıkışmış bir kekeme hâyaldi.Gülüşü,bir yaprak ummanında gün ışığı gibi hüzünlü bir sevinç verirdi.Akşamüstüne benzeyen bir sesle konuşurdu. Kendisine ait olmayan bir zamanı sorgulamaktan bunalmıştı.İki kuşağın yanlışlarından bir dağ taşırdı iki kaşı arasında.
Ellerini mi,rüzgârlı bir yaprağı mı tutardım,seçemezdim. Yıllarca gövdesini aynalardan uzak tutmuştu.Sorumlulukla özgürlük
arasındaki ilişkiyi sorardı durmadan.Bir kapıya kısılmış dağ başı kadar acıklıydı.Parmakları,iki de bir suyu kesilen küçük ırmaklardı.Bildiği bütün türküler aşk üzerineydi ama o söylemenin değil de dinlemenin erdem olduğuna inanmıştı.
Bense, onun yerine de acı çeken çifte korkudan bir umut ıslığıydım. Ay ışığı,yağmur dalgınlığı,ten kokusu ve evlerin solgunluğundan oluşmuş iki pencere gibi bakardık birbirimize.
..herkesin,yenilgisinden bir sığınakla daha büyük yıkımlardan korunmaya çalıştığı bir büyük yanılgıda,rengini ufuklardan alan bir çift günebakandı gözleri.Nereye baksa pul pul uzaklık dökerdi.Ben acıyla yakınlığımı duyurmaya çalışırdım.İçtenliği yalanla zedelenmiş insanlar,tuhaftır,içtenliğe değil de yalana tutunuyorlardı.Bir bağ bozumunda üzüm salkımları kadar güzel ve dokunaklıydı.Kâküllerine biraz eğilen herkes içinde boğulan şarkıyı görürdü.(…)

.
~Şükrü Erbaş / Güzel Ve Dokunaklı

Belki
birimizin
eksiği
diğerinin
yanındadır.
Belki benim
yitirdiğim
senin
avuçlarındadır.
~
Belki senin
batırdığın güneş
bana doğmaktadır
Belli ki “belki”
dediklerimin
cümlesi sıcacık
tebessümünün
kıvrımlarındadır
~
Bil ki ben sana
gurbetim
sılam senin yanındadır
Belki benim
susamayışım
senin sesini
İçtiğim kadardır
~
Bayramım
sen olacaksan
bir ömürlük arefe
kârdır
.

~Senai Demirci

Kendimizi yitirmeden geçebilmek, bu da geçer diyebilmenin en güzel yolu…
.
Sevgiyle,Melek

Durdum öylece durdum
mavi bir gölün dinginliği içinde
bilmenin ve anlamanın yetmediği
çok ötelerden sesleniyorum…
~
Suyun
toprağın
havanın
bereketli yeşilini,mavisini
yağmurlarda ıslanmayı
aşkın kokusunu
sevginin rengini
/ö z l e d i m/
~
Sıcacık gülüşüne sarılıp
gamzende uyumayı
yoldaşlığını,seninle hemhâl olmayı
/ö z l e d i m/
~
Kıyısında dinlendiğim
gönlünün sesini…
o uzakları yakın eden
oyun arkadaşımı
/ö z l e d i m/
~
Yokluğun,doluluğum
özlemim yoksunluğundan gayri nedir ki ?
/b’a ş k a /
~
* Seni bunca özlemesem / Bunca sevemezdim ki.


~nilüfer aksu / YokluğunlaSevişenBirŞehirBıraktınArdında
.


*ÜmitYaşarOğuzcan

“Ne güzel değil mi gündüz ?
Toz pembe ufuktaki kırlangıç
Renksiz semalar tatmin edemez bizi
Ah,hıfzetmek ne güç düşüncelerle denizi.”

~Metin Eloğlu
.
Kalben teşekkürlerimle,Sevgili Huri
Benden de sevgiler,kalbinin güzelliğine..

Ne siyahın içindeki beyazı,ne de beyazın içindeki siyahı göremeyecek kadar kördü insanlar.Körlükleri kadar da kötü.!