Kültür Sanat Edebiyat Şiir

bişeylere anlam yüklenek için çokça mücadele verirdim eskiden...sonra anladım ki ölüm varsa hiçbişeyin pek de anlamı yok...

ülkemizin haline ve geldiğimiz noktaya bakınca benim de tüylerim diken diken oluyor

ülkede deprem olmadan deprem çalışması yapılmıyor
orta şiddetli bi depremde bile iletişim hatları komple kopuyor çünkü telekomu araplara sattık

adın ne ? adımı söylemesem ? yaş kaç? sence kaç gösteriyorum:) peki ne iş yaparsın:) boşver ya sen ne iş yaparsın? böyle muhabbet mi olur ya:)) sanki rapunzelle konuşuyoruz kuleden:)

meslekle bi alakası yok:))

ne kadınlar gördüm yönetim kurulu başkanından doçentine senaristinden gitaristine:)) hepsi bi yerden sonra sıkıcı geliyor çünkü aslında görünenden fazlası yok.bi güzel yüze kanıp evlenseymişim şimdi çoktan pişman olurdum...çocuk yapmak aile kurmak eyvallah kutsal şeyler onlara lafım olmaz olamaz da

bi de maalesef türk kadınları kendini geliştirmeye kapalı.en okumuşundan en kültürlüsüne kadar bu böyle.en azından benim tanıştıklarım böyleydi:) üniversite okuyunca kitap kapanıyor bi daha açılmıyor.sosyal aktivite spor desen yok .tek aktivite instagramda kahve çekip paylaşmak...erkekler farklı mı dersen e haklısınız ona da diyecek bişeyim yok:))

türkiyede evliik kurumunu mutlu olmak için yapacaksan saçma çünkü mutlu olanı görmedim.çoluk çocuk için yapacak aile kurayım yaşlanınca bana baksınlar diyorsan mantıklı...bi ömür dırdır çekmeye değer mi orasından emin değilim ama:)