Kültür Sanat Edebiyat Şiir

  • mümkün31.01.2018 - 01:11

    gün doğdu ise her şey mümkün

  • son kullanma tarihi31.01.2018 - 01:10

    her başlangıcın sonunun olmaması mümkün değil

  • serbest kürsü31.01.2018 - 00:25

    D ı ş a r ı d a ü ş ü y e n b i r H a z i r a n.
    D ı ş a r ı d a ö l d ü i n s a n.
    Ö l d ü i n s a n…
    H i ç b i r k i t a b a y a k ı ş m a d a n!

    Y. O.

  • yılmaz odabaşı31.01.2018 - 00:23

    “Uygarlık ve barbarlık kardeştir.”
    -Havel-Dünya sığmıyor insana Havel,
    yüzlerdeki, yüreklerdeki maske,
    parada kir, suda klor, havada nem,
    yüksek borsa, alçak basınç
    ve kanun hükmünde ihanetler, sahtekâr jestler./İnsan, sığmıyor insana Havel! /Ve her şey:
    Şey!
    Mesela o takvimler, o günler
    her biri şimdi kim bilir neredeler?
    Yalancıdır aynalara gülümseyen o muhteşem gençlikler;
    bir yaz yağmuru gibi çabucak geçecekler.
    Bize kalan kurt kapanı sözleşmeler
    ve iş akdi kıvamında morarmış evlilikler.Oysa insanı büyüten yalnızlık mıdır Havel? Biz bu kentlerde,
    bu ömürlerin gecelerinde çürüsek bile,
    şimdi eski dağlarda vakur bir şafak yırtılmaktadır
    ve dışarıda üşüyen bir haziran;
    kalbimde yılların tufanından artık bir hazan. (Kalbimde hazan
    ve şairdir elbet
    sözcüklere rus ruleti oynatıp yazan!)Dışarıda üşüyen bir Haziran.
    Kanımda nikotin cehennemi;
    Kısa kibrit, uzun duman:Yaan!
    Yine yaan… Yine yaaaan!
    Yan ki yangınlar bile yansın;
    haklıdır içindeki abdal bırak ağlasın...Bırak ağlasın, artık gündüzlerin ışığında aşk,
    gecelerin sularında yakamozlar yok
    ve kuşlar konsun diye gerilmiyor balkonlara
    çamaşır ipleri;
    duyuyorsun işte şiir de yazıyorlarmış iğfal şebekeleri! Dışarıda üşüyen bir Haziran.
    Dışarıda aşksız aşk, Aids, Hepatit b,
    dışarıda hormonlu sevinçler, kokmayan güller.
    Dışarıda dostluğun, puştluğun kolunda gülümsemesi;
    ama öğrendim karanlıklardan ışık destelemeyi
    ve baka baka irkilmiş gözlerine hayatın:
    İnatla…İnatla gülümsemeyi;
    öğrendim içimdeki abdalı hünerle gizlemeyi... (Herkes fanusuna asmış kendini;
    bu yüzden beklemiyorum farklı kıyametleri...)D ı ş a r ı d a ü ş ü y e n b i r H a z i r a n.
    D ı ş a r ı d a ö l d ü i n s a n.
    Ö l d ü i n s a n…
    H i ç b i r k i t a b a y a k ı ş m a d a n! Ben de yaza yaza çürütüp dünlerimi;
    her gün bu cehennemden çalıyorum kendimi…Bu yüzden her şey:
    Şey!
    Havada hava, günlerinde gün, evlerde sarmısak soğan;
    hepsi bu işte basit, olağan.
    Her şey şey’dir;
    inandıklarımızdır belki de yalan.
    Abarttığımızdır,
    kül’dür herkesin payına kalan...

    Y. O.

  • serbest kürsü31.01.2018 - 00:19

    '' kimse bilmez be canım
    bir yara bir ömrü nasıl kanatır…''

  • aşk yüzünden31.01.2018 - 00:08

    yeryüzündeki tüm insanlar sadece bir kişidir. tüm sözlerini bir kişi için söylersin. konustuklarinin sayıca çok olması bir şey ifade etmez çünkü aslinda tek kişidir.
    O yüzden özür dilerim herkest:) en azindan son yedi yıl için.

  • Rabbime emanet29.01.2018 - 05:08

    Rabbim
    Neleri vermeyeceğine dair artık fikirlerim var
    Ama neleri verecegine dair fikrim yok,fikrim oluşamıyor

  • ortadoğu29.01.2018 - 04:52

    aklini kaybedeli yüzyıllar oldu. meğer kalbini de yitirmiş bu coğrafya.
    akıl olmayinca kalpte olmuyormuş.

  • cehennem geceleri29.01.2018 - 04:00

    Hikayem mazimle yanan bir belge
    Yok oldu kahramanlar kendi elleriyle
    Zamanın samimi rolleri,
    Meğer hepsi türabi
    Üşüyorum; Kelimeler yanımda yok
    Sessizliğe salıverdim kendimi dibi derin
    Sesimi hep yoklara harcadığım için…

    F. E.

  • cehennem geceleri29.01.2018 - 03:34

    Bir Nehrin TÜKENİŞİ

    Hasretin kançanağı gözlerinde oturuyorsun;
    seni soruyorum
    hiçbir şey bilmiyorsun…Hep bir çağlayan gibi senin sevdana aktım;
    sen ise sularını kaçıran bir nehir gibi uzaktın...Tükenişi bir aşkın,
    bir nehrin tükenişine benzer.
    Ne deniz olabildin,
    ne nehir kalabildin...Kendin ol, kendin ol…
    Sen buysan başkası ol! Buysan kederden öleceğim,
    başkası olursan de kimi seveceğim? /Ne Diyarbakır anladı beni ne de sen;
    oysa ne çok sevdim ikinizi de bir bilsen.../

    Y. O.