© Copyright Antoloji.Com 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Antoloji.Com'a aittir. Sitemizde yer alan şiirlerin telif hakları şairlerin kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
hem alev alatlı seveceksin okuyacaksın hem de korum gözüne dercesine izm bataklarina saplanacakin. hem uc gün önce orhan pamuk bir ermeni sevici ermenilere yalakalandi diye nobel aldı diyeceksin hem de bu gun kim dedi onun babası çok saygın bir kişilikti diyeceksin ya başka bir dünya daha mi var kursu
orhan pamukun babası ermeni bilem necisidir yalakası hah. öyleymiş sanırsam. ayşe kulin amerikancıdır manüpülasyoncudur. bunların hiç bir dayanağı olmaması sadece burda bir iki üyenn dillendirmesi yetmektedir. tabii onlar bu yazıları okusalardı nasıl bir savunma yaparlardı nasıl bir hukuk mücadelesi verirlerdi bilmiyoruz.
ayşe kulinle de bir alınıp verilemeyen var ama dur bakalım. anlayacağız. adı aylin üstünden göya amerika eleştirisi yapılıyor.
ama ağzını da bozmasın
yok ya her şeye rağmen ölmesin.
sürekli hakaret ediyorsun. üslubunu beğenmiyorum. aşağılamak yoluna gidiyorsun. düşünceleri tartışmak isterdim. sürekli cahil olduğumu duymayı değil.
evet yavaş yavaş havlu atmaya başladın atilla ilhan. sinirlerin yıpranmaya başlamış. kızıyorsun.ama yine de bu tarihi gerçeklere böyle hafife alarak yaklaşma derim.
atatürk devletçiliğe mahkum hisetti kendini. çünkü o dönem ülkede varlıklı kimseler iş kurmuyordu. özel teşebbüs hemen hiç yoktu. ülkede bir burjuva sınıfı da yoktu. oysa mustafa kemla çok arzu ediyordu böyle bir sınıf oluşsun. çünkü o ekonominin lokomotifiliğini komünist rejim savunucularının sandığı gibi işçi sınıfının değil burjuvanın yapacağını yapması gerektiğini hissediyordu. ama türkiyede varlık sahibi kimseler paralarını yurt dışında muhafaza ediyordu ki doğaldı çünkü bunlar genellikle ecnebilerdi. müslümanlarticaret yapmıyordu. müslümanlar ticareti mal hırsı addedip buna yanaşmamışlardı. dolayısıyla büyük servetler de yapamadılar. ki bu da yanılgıydı. hz peygamber helal kazancın yarısı ticarette diyerek aslında ticareti teşvik etmek istemişti. ama biz müslümanlar her konuda olduğu gibi bu konuda da onu model almamıştık. meydanı boş bulan ecnebiler büyük servetler yaptılar iş veren patron oldular. ve bunlar da kurtuluş savaşı öncesi paraları yurt dışına transfer ettiler. atatürk bu gerçekleri görüyordu. genç türkiyenin önünü girişimci sermayedarların yapacağını biliyor ve istiyordu ama onlar buna yanaşmıyordu. genç türkiye onların zarar etmeleri halinde bir güvence vaadetmiyordu. savaştan yeni çıkmış millet ya onlara zarar ettirirse. ki üretilen malları kim alacaktı. dışarıya ihraç ta edemezdiniz hristiyan haçlı zihniyet buna müsaade buyurmazdı. bunun için devlet teşvikini uygun buldu ve bunu da bir avantaj gibi lanse etti. devletçiliğin türkiye de hikayesi budur. yoksa öyle milenyum çğında savunulacak bir yanı yoktur.
size kalsa her yıl zararı daha da büyüyen tekel fabrikaları kapatılmamalıydı. aradaki zararı her yıl devlet ödüyordu umrunuzda olmuyordu. ve devlete sırtını dayayıp işi savsaklayan işçi memur zihniyeti de cabası.
devlet nedir arkadaş yaa. devletin şirketi olmaz. zarar etmeye mahkum kalır . o şeyi senden daha ucuza maleden bir yerden almak yerine milletin kan emekleriyle bulup buluşturup verdiği vergileri daha maliyetli bir şekilde üreteceğin bir imalathaneye şirkete aradaki zararı kapatmak bahasına yatıracaksın. sonra dünyanın dev ekonomileriyle yarışmaya kalkacaksın. önümüzde dağılan çöken rusya ve direnmekte olan küba kore örnekleri varken.